Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Aż strach spotkać taką żmiję na ulicy.

Aż strach spotkać taką żmiję na ulicy.

Myślałam, że przeczytam ją w pięć dni, a nie w trzy. Po kliku stronach jednak tak mnie wciągnęła, że z przyjemnością pochłaniałam kolejne rozdziały i nie mogłam przestać... Nawet gdy mój kot prosił o porcję Whiskasa. Rewelacyjna powieść, gorąco polecam miłośnikom hiszpańskich klimatów.

Myślałam, że przeczytam ją w pięć dni, a nie w trzy. Po kliku stronach jednak tak mnie wciągnęła, że z przyjemnością pochłaniałam kolejne rozdziały i nie mogłam przestać... Nawet gdy mój kot prosił o porcję Whiskasa. Rewelacyjna powieść, gorąco polecam miłośnikom hiszpańskich klimatów.

Nie jest źle, ale jednak wolę Marqueza jako autora powieści, a nie reportaży.

Nie jest źle, ale jednak wolę Marqueza jako autora powieści, a nie reportaży.

Warto poznać także tą, inną twarz Lema.

Warto poznać także tą, inną twarz Lema.

Nie jest to najlepsza książka Murakamiego,ale i tak się nie zawiodłam. Bardzo dobre zakończenie tej trylogii.

Nie jest to najlepsza książka Murakamiego,ale i tak się nie zawiodłam. Bardzo dobre zakończenie tej trylogii.

Samo życie. Trudna książka przedstawiająca Peru poddane dyktaturze i Peru próbujące z nią walczyć z perspektywy elity jak i zwykłych, szarych obywateli. Trudna z tego względu, że trzeba być non stop nań skupionym, często i gęsto nakładające się na siebie wydarzenia i dialogi potrafią przytłoczyć. Dzięki Autorowi i jego talentowi pisarskiemu ciężko jest jednak od 'Rozmowy...' się oderwać, klimat potrafi pochłonąć. Poruszająca, przepełniona odrażającymi scenami, zmuszająca do przemyśleń lektura.

Samo życie. Trudna książka przedstawiająca Peru poddane dyktaturze i Peru próbujące z nią walczyć z perspektywy elity jak i zwykłych, szarych obywateli. Trudna z tego względu, że trzeba być non stop nań skupionym, często i gęsto nakładające się na siebie wydarzenia i dialogi potrafią przytłoczyć. Dzięki Autorowi i jego talentowi pisarskiemu ciężko jest jednak od...

Llosa znów zabiera nas do Peru i ukazuje trochę inną, gorzką stronę rewolucji. Ludzi, którym ta sztuka się nie udała między innymi z takich powodów jak strach przed odpowiedzialnością, niedokładność czy odmienne spojrzenie na główny cel. Każdą książkę tego Autora, którą do tej pory przeczytałam, dosłownie chłonęłam, głównie ze względu na piękny język i realia w których jego historie się toczyły. Tę opowieść o zapomnianych rewolucjonistach również gorąco polecam.

Llosa znów zabiera nas do Peru i ukazuje trochę inną, gorzką stronę rewolucji. Ludzi, którym ta sztuka się nie udała między innymi z takich powodów jak strach przed odpowiedzialnością, niedokładność czy odmienne spojrzenie na główny cel. Każdą książkę tego Autora, którą do tej pory przeczytałam, dosłownie chłonęłam, głównie ze względu na piękny język i realia w których jego...

Skugga Baldur w "Opowieści islandzkie" pokazuje jak zawiłe i nieprzewidywalne są losy ludzkie wplecione w legendy mroźnej Islandii. Kim jest wielebny Baldur Skuggason polujący na rudą lisicę, kim była Syrena Jonsdotlir, co urzekło Fryderyka, że zamieszkał w domu po zmarłych rodzicach? Odpowiedź zna włóczęga, złota rączka Solvi Helgason.

Skugga Baldur w "Opowieści islandzkie" pokazuje jak zawiłe i nieprzewidywalne są losy ludzkie wplecione w legendy mroźnej Islandii. Kim jest wielebny Baldur Skuggason polujący na rudą lisicę, kim była Syrena Jonsdotlir, co urzekło Fryderyka, że zamieszkał w domu po zmarłych rodzicach? Odpowiedź zna włóczęga, złota rączka Solvi Helgason.

Dobry kryminał, nie tylko na letnie, upalne dni. Mamy tutaj zaskakującą intrygę, akcję trzymającą w napięciu, wzbogaconą o elementy społeczne takie jak apartheid w RPA i ludzi KGB w nowej rzeczywistości.

Dobry kryminał, nie tylko na letnie, upalne dni. Mamy tutaj zaskakującą intrygę, akcję trzymającą w napięciu, wzbogaconą o elementy społeczne takie jak apartheid w RPA i ludzi KGB w nowej rzeczywistości.

Ciekawa i wciągająca historia z nieodpowiednim zakończeniem. Była by lepsza ocena, gdyby nie to zakończenie - tak, jakby autor musiał skończyć książkę w tej chwili i to zrobił. Zupełnie nie pasuje do narastającej akcji. Właśnie to czyni ją mniej ciekawą niż inne pozycje Whartona.

Ciekawa i wciągająca historia z nieodpowiednim zakończeniem. Była by lepsza ocena, gdyby nie to zakończenie - tak, jakby autor musiał skończyć książkę w tej chwili i to zrobił. Zupełnie nie pasuje do narastającej akcji. Właśnie to czyni ją mniej ciekawą niż inne pozycje Whartona.

„Dekameron” to wiele dłuższych i krótszych opowiadań o relacjach pomiędzy kobietą a mężczyzną, w których jest miłość, zdrada, zazdrość, zbrodnie, poniżenia, pojednanie i seks. W tle XIV wieczne Włochy, wydarzenia polityczne i ciekawa relacja pomiędzy społeczeństwem a kościołem - duchowieństwem. Mimo, że dzieli nas kilka wieków od tamtych lat okazuje się, że te problemy są takie same jak dzisiaj, temat seksu w literaturze to nie wynalazek XX i XXI wieku, chociaż nie opisuje się go z takimi detalami jak obecnie. „Dekameron” napisany dzisiaj na pewno nie znalazłby wydawcy, za mało w nim mimo wszystko dramatyzmu i na ogół akcje opowiadań są przydługie, nużące, a wizerunek kościoła w obecnej dobie szczególnie u nas w Polsce na pewno wywołałby wiele szumu i zbędnych dyskusji. Boccaccio i jego „Dekamerona” należy podziwiać za bogactwo przeróżnych historii, należy to traktować jako skarbnicę przeróżnych niemniej jednak możliwych relacji pomiędzy mężczyzną a kobietą. Wielu pisarzy po śmierci Boccaccio z tej skarbnicy korzystało. Warto jest przeczytać te opowiadania zapoznając się z tymi nieraz wesołymi historyjkami, w których oprócz miłości leje się krew. Fakt że nie czyta się łatwo to „arcydzieło literatury światowej” razi trochę język, niektóre opowiadania są nużące ale warto sięgnąć po tę książkę chociażby dlatego, że przetrwała ponad 650 lat i nadal znajduje uznanie wśród wydawców i czytelników.

„Dekameron” to wiele dłuższych i krótszych opowiadań o relacjach pomiędzy kobietą a mężczyzną, w których jest miłość, zdrada, zazdrość, zbrodnie, poniżenia, pojednanie i seks. W tle XIV wieczne Włochy, wydarzenia polityczne i ciekawa relacja pomiędzy społeczeństwem a kościołem - duchowieństwem. Mimo, że dzieli nas kilka wieków od tamtych lat okazuje się, że te problemy są...

Szlachetność poczciwego staruszka, który sprzedaje pamiątki rodzinne i żyje niczym żebrak, by córki poszły na bal, wzrusza niesamowicie... Za każdym razem, kiedy tylko otwieram tę powieść, staje mi przed oczami portret mego ojca, jakże podobnego do Ojca Goriota. Jedno jest pewne. Kiedy odkłada się książkę na półkę, kołacze się myśl: "szanujmy swych rodziców, póki żyją".

Szlachetność poczciwego staruszka, który sprzedaje pamiątki rodzinne i żyje niczym żebrak, by córki poszły na bal, wzrusza niesamowicie... Za każdym razem, kiedy tylko otwieram tę powieść, staje mi przed oczami portret mego ojca, jakże podobnego do Ojca Goriota. Jedno jest pewne. Kiedy odkłada się książkę na półkę, kołacze się myśl: "szanujmy swych rodziców, póki żyją".

Niestety, książka nie należy do tych, które po odłożeniu na półkę, krzyczą: "Bis"!

Niestety, książka nie należy do tych, które po odłożeniu na półkę, krzyczą: "Bis"!

Powieść Tomasza Manna nie należy do łatwych. Fabuła powieści schodzi na drugi plan. Wysuwają się problemy psychologiczne młodego człowieka, jego ideały, marzenia oraz pragnienia. Przechadzając się po kartach powieści, ma się wrażenie, że wędruje się pod górkę, zaczarowaną, bo stworzoną ze słów. Brnie się i brnie, czasem trzeba się siłować ze szczegółowymi opisami. Jednak wysiłek, który cierpliwie się znosi, rodzi owoce. Widok z "Czarodziejskiej góry" jest magiczny... Bo jakże by mogło być inaczej?

Powieść Tomasza Manna nie należy do łatwych. Fabuła powieści schodzi na drugi plan. Wysuwają się problemy psychologiczne młodego człowieka, jego ideały, marzenia oraz pragnienia. Przechadzając się po kartach powieści, ma się wrażenie, że wędruje się pod górkę, zaczarowaną, bo stworzoną ze słów. Brnie się i brnie, czasem trzeba się siłować ze szczegółowymi opisami. Jednak...

Niezwykła saga rodzinna. Historia każdego pokolenia, na długo pozostaje w pamięci. Jedna z największych powieści w dorobku Manna.

Niezwykła saga rodzinna. Historia każdego pokolenia, na długo pozostaje w pamięci. Jedna z największych powieści w dorobku Manna.

Polecam. Narracja, bohaterowie - wszystko łączy się w niezwykle ciekawą całość. Postać Yumiyoshi była genialna. Dla fanów Murakamiego i nie tylko.

Polecam. Narracja, bohaterowie - wszystko łączy się w niezwykle ciekawą całość. Postać Yumiyoshi była genialna. Dla fanów Murakamiego i nie tylko.