Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka bardzo przyjemna poza jednym małym szczegółem, nieodmienianiem imienia głównej bohaterki. Nie wiem czemu to miało służyć, ale bardzo działało mi na nerwy. Kelsea i Kelsea.

Książka bardzo przyjemna poza jednym małym szczegółem, nieodmienianiem imienia głównej bohaterki. Nie wiem czemu to miało służyć, ale bardzo działało mi na nerwy. Kelsea i Kelsea.

Zaczęło się niewinnie, a ja nie oczekiwałam niczego niezwykłego. Jednak ta książka szybko mnie do siebie przekonała, a na końcu wręcz nie mogłam się oderwać. Tematyka wydawała mi się strasznie oklepana. To już któraś z kolei książka traktująca o atakujących ludzkość aniołach. Jednak to nie o temat chodzi, ale o wykonanie, a tutaj wręcz nie mam się o co przyczepić. Autentycznie wykreowany świat, świetni bohaterowie, do tego chce się więcej.

Zaczęło się niewinnie, a ja nie oczekiwałam niczego niezwykłego. Jednak ta książka szybko mnie do siebie przekonała, a na końcu wręcz nie mogłam się oderwać. Tematyka wydawała mi się strasznie oklepana. To już któraś z kolei książka traktująca o atakujących ludzkość aniołach. Jednak to nie o temat chodzi, ale o wykonanie, a tutaj wręcz nie mam się o co przyczepić....

Nie miałam dużych wymagań, czy oczekiwań. Miało być lekko i przyjemnie, ale nie było. Głównie z powodu powtarzających się opisów, które autorka serwowała przy każdej okazji. Nie wiem jaki miała w tym cel, może chciała aby jej książka była dłuższa, albo myślała, że czytelnicy już zapomnieli, o tym co było raptem 10 stron wcześniej. Ja jednak już po drugim opisie dobrze pamiętałam, że główna bohaterka jest wcieleniem bogini, wszyscy jej się kłaniają, a ona tego nie lubi. Serio.
Poza tym wszyscy mieli tam zdecydowany problem z czasem. Autorka pisała o wszystkim jakby stało się miesiąc, albo rok temu, a z fabuły wynikało, że było to pięć minut temu, dzień, a może tydzień jak dobrze poszło. Przez co całość wydała mi się pędzić na złamanie karku, cudem powstrzymywana, wspominanymi już nudnymi opisami.

Nie miałam dużych wymagań, czy oczekiwań. Miało być lekko i przyjemnie, ale nie było. Głównie z powodu powtarzających się opisów, które autorka serwowała przy każdej okazji. Nie wiem jaki miała w tym cel, może chciała aby jej książka była dłuższa, albo myślała, że czytelnicy już zapomnieli, o tym co było raptem 10 stron wcześniej. Ja jednak już po drugim opisie dobrze...