"Wdrapię się wyżej niż najwyższa skała
aby napotkać słowa - wypowiedziane przez wiatr
i wyśpiewane przez morze

Mas alto que la roca superior escalare
para encontrar las palabras expresadas por el viento y
cantadas por el mar"

Emilio

Poetycka książeczka warta przeczytania.
Coś, co kojarzy mi się z "Oskarem i Panią Różą" - ale, według mnie, lepsze... :-)
Polecam. Krótka lektura.

"Wdrapię się wyżej niż najwyższa skała
aby napotkać słowa - wypowiedziane przez wiatr
i wyśpiewane przez morze

Mas alto que la roca superior escalare
para encontrar las palabras expresadas por el viento y
cantadas por el mar"

Emilio

Poetycka książeczka warta przeczytania.
Coś, co kojarzy mi się z "Oskarem i Panią Różą" - ale, według mnie, lepsze... :-)
Polecam. Krótka...

"Urodziłem się za wcześnie. Zbyt wcześnie rano. lepiej urodzić się wieczorem, wtedy się i słyszy, i umie mówić. Rano rodzi się głuchym i nie umie się mówić, w południe tylko się słyszy, a jak się rodzi wieczorem, umie się wszystko."

"Morze ciche" to nawet nie książka, a książeczka - krótka, więc niepozorna, pięknie zilustrowana, wzruszająco-poruszająca. Chciej poznać Emilio. Dzięki niemu zrozumiałam, że bariery tworzą ludzie. Sami dla siebie. sami dla innych.

"Urodziłem się za wcześnie. Zbyt wcześnie rano. lepiej urodzić się wieczorem, wtedy się i słyszy, i umie mówić. Rano rodzi się głuchym i nie umie się mówić, w południe tylko się słyszy, a jak się rodzi wieczorem, umie się wszystko."

"Morze ciche" to nawet nie książka, a książeczka - krótka, więc niepozorna, pięknie zilustrowana, wzruszająco-poruszająca. Chciej poznać...

Jednym tchem przeczytana w czasie wakacji, na plaży w towarzystwie spokojnego szumu morza i lekkiego wiaterku, który przyjemnie łaskocze skórę. 🌊

Piękna, wzruszająca historia głuchoniemego chłopca, który pokazuje czym jest piękno życia. Zarazem uświadamia jak bardzo jest ono przelotne i kruche...

Jednym tchem przeczytana w czasie wakacji, na plaży w towarzystwie spokojnego szumu morza i lekkiego wiaterku, który przyjemnie łaskocze skórę. 🌊

Piękna, wzruszająca historia głuchoniemego chłopca, który pokazuje czym jest piękno życia. Zarazem uświadamia jak bardzo jest ono przelotne i kruche...

Jeśli w ogóle można tak powiedzieć to uwielbiam takie książki i cieszę się, że wyławiam takie perełki, które nam zdrowym pokazują różne oblicza choroby. Mamy tutaj chłopca, który jest głuchoniemy (nigdy głuchy, głuchol). Dla mnie zawsze to będą tacy sami ludzie jak my tylko oni muszą się porozumiewać za pomocą rąk. Język migowy. Te osoby odczytują również ruch warg. Chłopiec w książce nie ma przyjaciół. Jest jednak jeden Pan, który go rozumie (jego sąsiad),mama i Pani Anna. Kiedy umiera jego przyjaciel mamy pokazane jak chłopiec sobie z tym radzi. Jego życie codzienne jako chłopca głuchoniemego. Mam w telefonie aplikacje Migaj z nami ... jest cudowna!

Jeśli w ogóle można tak powiedzieć to uwielbiam takie książki i cieszę się, że wyławiam takie perełki, które nam zdrowym pokazują różne oblicza choroby. Mamy tutaj chłopca, który jest głuchoniemy (nigdy głuchy, głuchol). Dla mnie zawsze to będą tacy sami ludzie jak my tylko oni muszą się porozumiewać za pomocą rąk. Język migowy. Te osoby odczytują również ruch warg....

Morze ciche, wydane już jakiś czas temu, cichutko przycupnęło na półeczce, niepozorne, skromne. Książka o głuchym chłopcu nie jest z pewnością lekturą dla każdego – wiele w niej smutku, bólu dziecka nie akceptowanego przez ojca, zamkniętego we własnym świecie. Świecie, w którym dźwięki trzeba sobie najpierw wyobrazić, by je potem móc usłyszeć, odczytać z ruchu ręki innej osoby. Jak usłyszeć szum morza, skoro nigdy wcześniej się go nie słyszało? Jak usłyszeć pisk mewy, płacz siostry, wrzask pijanego ojca?

Urodziłem się za wcześnie. Zbyt wcześnie rano. Lepiej urodzić się wieczorem, wtedy się i słyszy, i umie mówić. Rano rodzi się głuchym i nie umie się mówić, w południe tylko się słyszy, a jak się rodzi wieczorem, umie się wszystko.

Książkę przeczytałam kilka dni temu, a nadal siedzi w mojej głowie. Bardzo ją przeżyłam. Jako mama. Wzruszyłam się. Jako mama. Bo było mi tak strasznie żal chłopca, który nie zaznał smaku przyjaźni z ojcem, wygłupiania się, męskich bójek na niby, kolczastych tatowych pocałunków. Za to poznał smak poniżenia i odrzucenia. Było mi tak bardzo żal, że nie poznał smaku czułości ze strony matki, że ta była piękna tylko wtedy, gdy opiekowała się siostrą Emilia. Zdrową siostrą. Zaświeciło słońce na niebie, kiedy pojawili się Javier i seniora Anna. Przyjaciele chłopca, uczący go optymizmu, a przede wszystkim akceptowania siebie. To za ich sprawą często pojawiał się uśmiech na twarzy chłopca. I znów ból i znów łzy.

W książce nic nie jest łatwe – ani relacje między ludźmi, ani zakończenie. Przez to jest tak bardzo prawdziwa, mądra. Niestety – cudu nie będzie – Emilio, jak to w różnych bajkach bywa – nagle za dotknięciem różdżki słuchu nie odzyska. To ważna informacja dla tych, którzy zechcą książkę podsunąć dziecku. Ja nie zostawiłabym go sam na sam z tą lekturą – pewne sprawy trzeba wyjaśnić, wytłumaczyć. Kolor czarny w życiu istnieje – to ważna nauka dla dziecka, ale jestem zwolenniczką stopniowego i subtelnego oswajania z nim. Przy tej książce jest to konieczne…

Piękna książka, pełna poezji, z przesłaniem – może okazać się też ważną książką dla dorosłych. Smutna i wzruszająca. Historia ta została najpierw opowiedziana za pomocą ruchu i muzyki. Dopiero później autor ubrał ją w słowa i tak powstała ta opowieść. Jest to dowód na to, że tak wiele można wyrazić bez słów – gestem, mimiką, ruchem, tańcem. Otoczeni różnymi dźwiękami, hałasem – pewnie z przyjemnością zatrzymamy się, by posłuchać… ciszy. A tej w książce jest jej pod dostatkiem. Naprawdę warto.

Morze ciche, wydane już jakiś czas temu, cichutko przycupnęło na półeczce, niepozorne, skromne. Książka o głuchym chłopcu nie jest z pewnością lekturą dla każdego – wiele w niej smutku, bólu dziecka nie akceptowanego przez ojca, zamkniętego we własnym świecie. Świecie, w którym dźwięki trzeba sobie najpierw wyobrazić, by je potem móc usłyszeć, odczytać z ruchu ręki innej...

Szczerze mówiąc, nie wiem, jak Morze ciche trafiło na moją półkę i według wielu będzie uważane już za stare. Książkę wydano w 2017 roku, a ja niedawno wyszperałam ją z czeluści regału. Niby dla dzieci, ale coś mnie tknęło i najpierw sama się z nią zapoznałam. Jakie są moje wrażenia?

http://zapatrzonawksiazki.pl/index.php/2020/04/14/morze-ciche-van-haele-jaroen/

Szczerze mówiąc, nie wiem, jak Morze ciche trafiło na moją półkę i według wielu będzie uważane już za stare. Książkę wydano w 2017 roku, a ja niedawno wyszperałam ją z czeluści regału. Niby dla dzieci, ale coś mnie tknęło i najpierw sama się z nią zapoznałam. Jakie są moje wrażenia?

http://zapatrzonawksiazki.pl/index.php/2020/04/14/morze-ciche-van-haele-jaroen/

Przypomina szkic czegoś co mogłoby być naprawdę dobrą i wzruszającą historią, a wyszło opowiadanie, które jest w porządku, ale mnie nie wzruszyło tak jakby mogło. Dobre do czytania z dziećmi/ dla dzieci. Zdania proste, ale kryjące głębie. Temat ważnybi trudny, ale lekko opisany. Przedstawiony obraz morza wydaje się niepełny i to wcale nie przez niepełnosprawność chłopca.

Przypomina szkic czegoś co mogłoby być naprawdę dobrą i wzruszającą historią, a wyszło opowiadanie, które jest w porządku, ale mnie nie wzruszyło tak jakby mogło. Dobre do czytania z dziećmi/ dla dzieci. Zdania proste, ale kryjące głębie. Temat ważnybi trudny, ale lekko opisany. Przedstawiony obraz morza wydaje się niepełny i to wcale nie przez niepełnosprawność chłopca.

Meh

Meh

Prze-pięk-na. Z zachwytu przeczytałam ją moim dzieciom (6 i 8 lat). Dzieci zachwycone. Delikatna, subtelna, z pięknymi i ilustracjami, uwraźliwiająca, skłaniająca do refleksji, ciepła, dotykająca nietuzinkowego zagadnienia, etc. Mogłabym tak długo. Polecam gorąco.

Prze-pięk-na. Z zachwytu przeczytałam ją moim dzieciom (6 i 8 lat). Dzieci zachwycone. Delikatna, subtelna, z pięknymi i ilustracjami, uwraźliwiająca, skłaniająca do refleksji, ciepła, dotykająca nietuzinkowego zagadnienia, etc. Mogłabym tak długo. Polecam gorąco.

Bardzo niepozorna książeczka, jednak zawiera momenty, w których można się naprawdę zatrzymać i zobaczyć, jak trudne bywa życie ludzi obok nas.

Bardzo niepozorna książeczka, jednak zawiera momenty, w których można się naprawdę zatrzymać i zobaczyć, jak trudne bywa życie ludzi obok nas.