Książkę tę kupiłam przez przypadek - bo miałam ochotę poczytać science-fiction na wakacjach. I tym oto szczęśliwym trafem odkryłam Bena Bovę, którego uważam za jednego z najlepszych pisarzy gatunku.

Bova nie przenosi nas tu daleko w przyszłość, ani daleko w przestrzeń kosmiczną. Ludzkość dopiero zaczyna podbijać Układ Słoneczny, przez co czytelnik ma wrażenie, że to wszystko mogłoby się wydarzyć jeśli nie jutro, to pojutrze.

I nieważne gdzie ten człowiek się znajdzie i kiedy, zawsze i wszędzie pozostanie człowiekiem, zawsze i wszędzie zabierze ze sobą ludzkie pragnienia i potrzeby, a także słabości.

W "Tytanie" Bova robi także coś z czym nie spotkałam się w żadnej innej jego książce. Otóż w pewnym momencie perfidnie bawi się czytelnikiem. Jak? Ano w bardzo prosty i przez to genialny sposób. W całej książce nie ma tytułów rozdziałów, aż tu nagle, ni stąd ni zowąd pojawia się tytuł, dodajmy, bardzo złowieszczy tytuł. I po fragmencie opisy kilku sytuacji, kilku wątków, z których każdy może okazać się tym, w którym ziszcza się złowieszczy tytuł. Za taki zabieg należy nie tylko Autorowi pogratulować, ale też podziękować z perspektywy czytelnika, któremu zapewniono w ten sposób dodatkowe wrażenia.

Książkę tę kupiłam przez przypadek - bo miałam ochotę poczytać science-fiction na wakacjach. I tym oto szczęśliwym trafem odkryłam Bena Bovę, którego uważam za jednego z najlepszych pisarzy gatunku.

Bova nie przenosi nas tu daleko w przyszłość, ani daleko w przestrzeń kosmiczną. Ludzkość dopiero zaczyna podbijać Układ Słoneczny, przez co czytelnik ma wrażenie, że to...