Pamiętacie tę scenę z Piotrusia Pana, kiedy cień bohatera odrywa się od niego, a chłopiec próbuje go na siłę do siebie przywiązać? Zabawna scena? Być może, ale jak zareagujecie, jeśli rzeczywiście cień może być czymś odrębnym? Jeśli w mroku, w idealnej czerni kryje się coś więcej niż tylko zimna, bezwzględna nicość? Co w swojej powieści chciała nam przekazać Susanne Rauchhaus?

Kira jest młodą maturzystką, której życie się zmienia w momencie tragicznej śmierci jej ojca. Samobójczej śmierci. Dziewczyna musi radzić sobie w nowej sytuacji, a więc postanawia wysprzedać rodzinne bibeloty, by móc opłacić nowe mieszkanie i zacząć życie na własną rękę. I wtedy pojawia się tajemniczy mężczyzna – Ruben Nachtmann, który twierdzi, że jest znajomym jej ojca i że może zaproponować dziewczynie bardzo wysokie honorarium, jeśli ta zechce odrestaurować fresk w jego domu. Wielkie pieniądze przyciągają dziewczynę, choć Kira wie, że nie jest dyplomowanym konserwatorem, ale zauważa w tym swoją szansę na godne życie, na podjęcie studiów. I postanawia zgodzić się na propozycję.


Cała recenzja na:

http://bookgeek.pl/pb/?p=7536

I: http://tirindeth.blogspot.com/2011/05/istota-cienia-susanne-rauchhaus.html

Pamiętacie tę scenę z Piotrusia Pana, kiedy cień bohatera odrywa się od niego, a chłopiec próbuje go na siłę do siebie przywiązać? Zabawna scena? Być może, ale jak zareagujecie, jeśli rzeczywiście cień może być czymś odrębnym? Jeśli w mroku, w idealnej czerni kryje się coś więcej niż tylko zimna, bezwzględna nicość? Co w swojej powieści chciała nam przekazać Susanne...