Bardzo mnie zmęczyła monotematyczność i aparat pojęciowy Bubera. Moim zdaniem bardziej wartościowe jest czytanie opracowań jego filozofii niż jego dzieła. Na pewno można wyciągnąć ciekawe wnioski. Nie mniej podczas czytania pojawiała się wątpliwość czy aby na pewno dobrze interpretuję jego myśli.

Bardzo mnie zmęczyła monotematyczność i aparat pojęciowy Bubera. Moim zdaniem bardziej wartościowe jest czytanie opracowań jego filozofii niż jego dzieła. Na pewno można wyciągnąć ciekawe wnioski. Nie mniej podczas czytania pojawiała się wątpliwość czy aby na pewno dobrze interpretuję jego myśli.

Zbiór tekstów filozoficznych Bubera, zawierający jego najważniejsze działo "Ja i Ty" oraz kilka mniejszych. Głównym tematem dzieł jest prezentacja dwóch podstawowych postaw, jakie może przyjąć człowiek wobec świata. Postawą pierwszą jest postawa przedmiotowa, nakierowana na użyteczność i praktykę. Przeciwstawia się jej postawa osobowa, polegająca na dialogicznym zwróceniu się ku drugiemu człowiekowi oraz ku Bogu. Tylko ta druga postawa ma pozwalać na przeżycie życia w całej jego pełni.

Musze przyznać, że tytułowe dzieło czytało mi się dość ciężko. Poetycki, przypominający nieco "Tako rzecze Zaratustra" styl, nie wyszedł mu moim zdaniem na dobre, i to pomimo tego, że tematyka faktycznie pasuje do takiej formy przekazu. Dobrze czytało mi się z kolei krótsze dziełka, z klarownym wywodem i argumentacją. Szczególnie ciekawy jest tekst prezentujący konsekwencje zasady dialogicznej w filozofii społecznej. Generalnie pozycja nie jest trudna filozoficznie, polecić więc ją można w zasadzie każdemu zainteresowanemu dialogiczną perspektywą na życie i świat.

Zbiór tekstów filozoficznych Bubera, zawierający jego najważniejsze działo "Ja i Ty" oraz kilka mniejszych. Głównym tematem dzieł jest prezentacja dwóch podstawowych postaw, jakie może przyjąć człowiek wobec świata. Postawą pierwszą jest postawa przedmiotowa, nakierowana na użyteczność i praktykę. Przeciwstawia się jej postawa osobowa, polegająca na dialogicznym zwróceniu...

Pierwsza część czyli pół książki jest o tym samym. Oczywiście pisana tak żeby oczywistość zawikłać w pogmatwane zdania. Kolejne części prezentują dodatkowe treści, które jednak są poboczne i nie odnoszą się do treści z pierwszej części bezpośrednio lecz czytelnik musi się domyśleć.

Pierwsza część czyli pół książki jest o tym samym. Oczywiście pisana tak żeby oczywistość zawikłać w pogmatwane zdania. Kolejne części prezentują dodatkowe treści, które jednak są poboczne i nie odnoszą się do treści z pierwszej części bezpośrednio lecz czytelnik musi się domyśleć.