Znacie cykl filmów dokumentalnych: Czy ten świat oszalał? Takie słowa przychodzą do głowy, gdy się czyta o tym, co się działo podczas II wojny światowej.

A o czym jest ta książka? Właśnie o ludzkim życiu w czasach obozów koncentracyjnych – czy było ono wtedy coś warte? Sami dobrze wiecie, że nie. To straszne, ale prawdziwe. Ludzkim życiem tak beztrosko szafowano. Tak bez żadnych zahamowań odbierano je drugiemu człowiekowi, jakby nie miało ono żadnej wartości.

Ta książka z jednej strony pokazuje, jak mimo tych strasznych przeżyć ludzie chcieli żyć, jak do samego końca tliła się w nich ta tytułowa „iskra życia”, kiedy to skrawek gazety rozbudzał nadzieję na lepsze jutro, kiedy bezsilność zastąpiła nadzieja. Nadzieja, że jednak uda im się wygrać tą nierówną walkę o życie.

Z drugiej strony Remarque pokazał jak bardzo skrzywieni moralnie byli naziści. Widzimy to wyraźnie na przykładzie Neubauera. Cytat z książki brzmi: „Neubauer (…) nigdy nie zabijał zwierząt”. A co z ludźmi? Ludzi też nie? Otóż w przypadku ludzi nie miał takich oporów. Paradoks prawda? Jakże okrutny paradoks. Ale tacy właśnie oni byli, naziści. Wybiórczo traktowali rzeczywistość. Dopasowywali ją do własnych potrzeb. W ich przypadku nazwanie ich zwierzętami jest zbyt łagodne, powiem więcej – jest krzywdzące dla zwierząt. Bo kiedy zwierzę zabija? Gdy jest głodne, gdy grozi mu niebezpieczeństwo. A oni, czemu katowali ludzi? Dla przyjemności, dla kaprysu, dla pokazania kto tu rządzi. Tego nie można nazwać zezwierzęceniem. To bestialstwo w najgorszym wydaniu. Bardzo wyraźnie widać, jak sprawdzają się słowa wersetu biblijnego z księgi Kaznodziei 8:9 „Człowiek panuje nad człowiekiem ku jego szkodzie” (Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata).

Przeczytajcie proszę tę książkę, bo chociaż w ten sposób możemy przez chwilę zadumać się nad losem tych, którzy wtedy zginęli, ale i tych, którym udało się przeżyć. Ci drudzy musieli dalej żyć, borykając się z psychicznymi i fizycznymi konsekwencjami tamtych okrutnych wydarzeń. Takie przeżycia nigdy nie odchodzą.

Puentę niech stanowią takie oto słowa - nie można o tych ludziach zapomnieć, ich życie było przecież tak wiele warte.

Znacie cykl filmów dokumentalnych: Czy ten świat oszalał? Takie słowa przychodzą do głowy, gdy się czyta o tym, co się działo podczas II wojny światowej.

A o czym jest ta książka? Właśnie o ludzkim życiu w czasach obozów koncentracyjnych – czy było ono wtedy coś warte? Sami dobrze wiecie, że nie. To straszne, ale prawdziwe. Ludzkim życiem tak beztrosko szafowano. Tak bez...