Obecnie wszystko wskazuje na to, że trwa właśnie masowa zagłada gatunków spowodowana działalnością człowieka wywołującą zmiany środowiskowe szkodliwe dla dużej części ekosystemów, z którymi dzielimy biosferę, i zapewne także dla nas samych. Taki samobójczy proces być może jest nieuniknioną konsekwencją „postępu”, co zgadzałoby się ze skrajnie pesymistycznym stanowiskiem neomaltuzjańskim, wedle którego zdolność do samozagłady rozwija się szybciej niż inteligencja. Bo choć to ponura konstatacja, dowiedziono, że społeczeństwa mogą przetrwać, dopóki jeden człowiek potrafi zabić za jednym zamachem najwyżej kilka tysięcy innych ludzi (tak było do tej pory), na pewno jednak nie ocaleją, gdy technika rozwinie się do takiego stopnia, że da jednemu człowiekowi możliwość zgładzenia dziesiątków milionów. Ludzkość być może już ma takie możliwości. Jeśli ta zasada dotyczyłaby wszystkich cywilizacji na każdej planecie, to mała jest nadzieja, że kiedykolwiek zrealizujemy swoje kosmiczne aspiracje, których śmiałe wizje snują optymistycznie patrzący w przyszłość autorzy książek fantastycznonaukowych. Ale nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło: przynajmniej nasza zagłada da szansę rozwoju karaluchom.

Obecnie wszystko wskazuje na to, że trwa właśnie masowa zagłada gatunków spowodowana działalnością człowieka wywołującą zmiany środowiskowe szkodliwe dla dużej części ekosystemów, z którymi dzielimy biosferę, i zapewne także dla nas samych. Taki samobójczy proces być może jest nieuniknioną konsekwencją „postępu”, co zgadzałoby się ze skrajnie pesymistycznym stanowiskiem neomalt...