O zaiste... jest to ponadczasowy wytyk przywar związku małżeńskiego. Czyta się dość lekko pomimo różnicy wiekowej w stylu narracji jak i konwersacji. "..Kto się rządzi uczuciem, nie rządzi się rozumem.Uczucie nie jest rozumowaniem, rozum nie jest przyjemnością, a przyjemność nie ma z rozsądkiem nic wspólnego.." i zapewne tak jest bo zakochany na posag nie patrzy ale za Balzaca to jednak miało znaczenie wśród paryskiej arystokracji, co też autor nie omieszkał wytknąć w swojej ironii do
małżeńskich sukcesji. Czytałem i śmiałem się momentami do rozpuku nie wiem czy to z autopsji czy wnikliwej obserwacji małżeńskich pożyć...małżeństwo to nie bajka jakby się wydawało na zaślubinach, małżeństwo to walka o pryncypia :) Jako morał długiej zażyłości małżeńskiej niech będą słowa Balzaca..."Czy wiesz, moja droga, jaki z tego morał? Oto, że jedynie szczęśliwe są małżeństwa we czworo." Niezależnie od stanu cywilnego, lektura warta przeczytania

O zaiste... jest to ponadczasowy wytyk przywar związku małżeńskiego. Czyta się dość lekko pomimo różnicy wiekowej w stylu narracji jak i konwersacji. "..Kto się rządzi uczuciem, nie rządzi się rozumem.Uczucie nie jest rozumowaniem, rozum nie jest przyjemnością, a przyjemność nie ma z rozsądkiem nic wspólnego.." i zapewne tak jest bo zakochany na posag nie patrzy ale za...