Prostota i szybkie tempo - to pierwsze skojarzenie z powieścią szpiegowską Jacka Higginsa.

Historia zaczyna się powoli, by z kolejnymi rozdziałami nabrać tempa aż... do przesadnej, niestety, końcówki. Trzeba "Sprawiedliwemu" oddać, że potrafi wciągnąć i buduje w wyobraźni kinowy obraz na podobieństwo filmów o agencie 007 i tym podobnych. Historia ma przebłyski (np. misja w Irlandii), ale też potrafi porazić banalnością i przewidywalnością, a także Hollywoodzkim przebiegiem pewnych wątków. Powieść nie należy do równych, trzymających poziom od deski do deski, ale czyta się ją lekko i płynnie.

Rysów psychologicznych i szczegółowych opisów wydarzeń, czy przemyśleń nie znajdziemy. Znajdziemy natomiast kilku wpół anonimowych bohaterów, kilku wyciągniętych z filmów sensacyjnych i kilku stereotypowych agentów. Całość na szczęście spina niezła, pędząca zawrotnym tempem historia, która sprawia wrażenie idealnej na scenariusz.

Nie da się ukryć, że w tym przypadku nie mamy do czynienia z ambitną powieścią. Nie można jednak ukryć, że cała opowieść sprawia niezłe wrażenie. Jest to po prostu książka, przy której można odpocząć, w której możemy się bez wysiłku zanurzyć i stworzyć w głowie swój własny film.

Czy polecam? I tak i nie. Miłośnikom Jamesa Bonda, "Sprawiedliwy" powinien się spodobać, ale nie jest to powieść, po której przeczytaniu dostaniemy wypieków na twarzy.

Prostota i szybkie tempo - to pierwsze skojarzenie z powieścią szpiegowską Jacka Higginsa.

Historia zaczyna się powoli, by z kolejnymi rozdziałami nabrać tempa aż... do przesadnej, niestety, końcówki. Trzeba "Sprawiedliwemu" oddać, że potrafi wciągnąć i buduje w wyobraźni kinowy obraz na podobieństwo filmów o agencie 007 i tym podobnych. Historia ma przebłyski (np. misja...