Jestem pełna podziwu dla autora, który wykonał tytaniczną pracę, zbierając materiały do biografii Leni Riefenstahl. Również książka napisana jest w sposób rzetelny, udokumentowany, pokazuje różne punkty widzenia w obiektywny sposób. Poza tym czyta się ją niczym najlepszą powieść, nawet jeśli zna się życie i twórczość bohaterki.

Z biografii wyłania się postać kobiety kontrowersyjnej, silnej, zdeterminowanej, chorobliwie ambitnej i utalentowanej. Trudno odmówić Leni Riefenstahl wielkiej wyobraźni i efektów pracy - jej filmy wyreżyserowane na zlecenie nazistów należą do najwybitniejszych i przełomowych dzieł kinematografii propagandowej, jednak nie należy zapominać, że są apoteozą potwornego systemu, który pochłonął miliony niewinnych ofiar.

Autor opisuje również wcześniejsze losy i karierę bohaterki, która zaczynała od małych ról w niemych, sentymentalnych filmikach. Równie interesujące są powojenne losy Leni Riefenstahl, która wciąż miała reżyserskie ambicje, konsekwentnie kontynuowała swoją pasję, bogacąc ją o kolejne zainteresowania i duże osiągnięcia w dziedzinie fotografii.
Godna podziwu jest niespożyta energia tej kobiety, która po siedemdziesiątce została najstarszym licencjonowanym nurkiem świata i do końca swego życia pozostawała aktywna. Zmarła, mając 101 lat.

Tyle pozytywów, bo wybitna reżyserka miała też wiele wad - potrafiła kłamać na zawołanie i była gotowa na wszystko, by zrealizować swoje artystyczne plany. W swoich wspomnieniach, powojennych zeznaniach i wywiadach często się wybielała, np. twierdząc, że została zmuszona przez Hitlera i Goebbelsa do nakręcenia filmów "Olimpia", "Zwycięstwo wiary", "Triumf woli" i innych propagandowych produkcji. Jednocześnie i wcześniej, i później kładła nacisk w różnych wypowiedziach na swoją niezależność, na to, że zawsze robiła to, co chciała, także w sferze zawodowej.
Przykładów takich niekonsekwencji, oszustw, oszczerstw i niechlubnych czynów jest tu znacznie więcej. Steven Bach często konfrontuje je z relacjami innych, wiarygodnych świadków, co jest na pewno jedną z największych zalet biografii.

Książka "Leni" to nie tylko opis życia i twórczości tytułowej bohaterki. To również portret jednego z najstraszniejszych okresów w historii XX wieku i wszech czasów, to pełna rozważań opowieść na temat źródeł nazizmu i jego skutków, zbiorowego szaleństwa, jakiemu uległy miliony Niemców.

Polecam z czystym sumieniem, gdyż biografia napisana jest mądrze, obiektywnie i porywająco.

Jestem pełna podziwu dla autora, który wykonał tytaniczną pracę, zbierając materiały do biografii Leni Riefenstahl. Również książka napisana jest w sposób rzetelny, udokumentowany, pokazuje różne punkty widzenia w obiektywny sposób. Poza tym czyta się ją niczym najlepszą powieść, nawet jeśli zna się życie i twórczość bohaterki.

Z biografii wyłania się postać kobiety...