Nigdy nie sądziłam, że zakocham się w horrorze. Nie dawno skończyłam "Draculę" i będąc na świeżo po przeczytaniu nie ukrywam że z bólem serca to zrobiłam. Jakiś żal został w środku, że chciałoby się więcej. No cóż, pozostaje się pocieszyć faktem, że posiadam tę pozycję na własność. Za jakiś czas znów mogę do niej wrócić...

Jest tyle rzeczy, które mnie urzekły w tej książce że doprawdy mam problem od czego zacząć. Począwszy od prawdziwej przyjaźni i miłości, na wielkiej odwadze oraz poświęceniu w imię wyższych celów kończywszy.
Wszystko to opisane za pomocą wspomnień przelanych na papier w formie dziennika przez bohaterów tej historii. Po jednej stronie mamy mnóstwo sprzecznych emocji, od uśmiechu po łzy, utraconych nadziei, strach o utratę najbliższych, tych ukochanych, najdroższych sercu osób, walkę dobra z iście diabolicznym złem, niesamowitą dobroć i oddaną, szczerą miłość kilku mężczyzn do kobiet o "złotych sercach"[Mina i Lucy]. Z poświęceniem walczących o ich życie.

Po drugiej stronie zaś przychodzi zmierzyć nam się z nastrojem grozy, towarzyszącym nam od pierwszej strony, który sprawia że czyta się całą historię w ogromnym napięciu jednocześnie oczekując z zapartym tchem kolejnych wydarzeń z życia grupki ludzi, którzy postanowili przeciwstawić się nieobliczalnemu potworowi z najgorszych koszmarów.


Kolejną ważną rzeczą jest fakt, że cała historia opowiadająca o losach najbardziej znanego wampira na świecie jest naszpikowana symbolami aż po "czubki kartek". W głównej mierze są to symbole religijne [krucyfiks jak broń wraz ze Świętą Hostią, znak krzyża robiony na pożegnanie przez mieszkańców Transylwanii,czy ciągłe odnośniki do Pana Boga jako tego, który daje życie i je odbiera etc.]

Są też i takie, które mówią o jednej z największych materialnych ludzkich słabości jaka istnieje od wieków.Pieniądz. Kiedy go masz, możesz zdziałać wszystko. Chodzi mi tu o częste łapówki, które nasi bohaterowie "dorzucali od serca" tym od których musieli się dowiedzieć wielu rzeczy, żeby pokonać Draculę. Za pieniądze można kupić wszystko, w niektórych momentach nawet i "chwilową przyjaźń". Bo ta prawdziwa, jest bezcenna i dozgonna. O czym się przekonujemy wraz z nimi na koniec tej opowieści.

Polecam, wszystkim. Stoker to klasyka najwyższych lotów. W dobie Zmierzchu i różnych jego pochodnych "dziwolągów" dobrze się zanurzyć w świecie, bez ulizanych i jaśnie "oświeconych" lalusiów ze sztucznymi kłami na wierzchu popijającymi krew z butelki przez słomkę ;)

Nigdy nie sądziłam, że zakocham się w horrorze. Nie dawno skończyłam "Draculę" i będąc na świeżo po przeczytaniu nie ukrywam że z bólem serca to zrobiłam. Jakiś żal został w środku, że chciałoby się więcej. No cóż, pozostaje się pocieszyć faktem, że posiadam tę pozycję na własność. Za jakiś czas znów mogę do niej wrócić...

Jest tyle rzeczy, które mnie urzekły w tej książce...