"O wiele już wolniej odwróciłam się do Vlada. Z uwagą przyglądał się swoim paznokciom, jakby jego ręce nie tonęły jeszcze w płomieniach, którymi rozsadził własnie głowę mięsożercy.
- Co to było, do diabła?! - wykrztusiłam.
- Przedwczesny wytrysk ognia - odparł. - Czasami mi się to zdarza. To niezwykle żenujące, nie lubię o tym rozmawiać."

Niestety, tak jak się spodziewałam, ten tom wypada jak narazie najsłabiej ze wszystkich - co nie znaczy, że jest zły. Wcale nie.

Kiedy w tomie czwartym Cat zostaje zmieniona w wampira, nikt oprócz paru osób nie wie, jak bardzo różni się od zwyczajowych krwiopijców. Wśród tych osób jest Apollyon - ghul, który był świadkiem jak Cat pod wpływem pirokinezy wysadziła głowę Gregora i słyszał wznowione bicie jej serca w przypływie silnego wzburzenia. W ten sposób Apollyon podburza ghuli do walki z wampirami. Kiedy w nieznanych okolicznościach zaczynają znikać bezpańskie wampiry, Bones i Cat próbują dowiedzieć się, kto za tym stoi i jaki jest tego cel. Dodatkową zagadką jest również wpływ wampirzej krwi, która pije Cat. Jako młody niedoświadczony wampir nie potrafi jeszcze kontrolowac talentów, które posiadają silniejsze wampiry, więc potrzebuje do krwi młodszych osobników. Chcąc jednak utrzymać jej nową prawdziwą naturę w tajemnicy przed innymi, jej możliwości są ograniczone.

Czytając ten tom czułam frustrację, gdyż przed nim należałoby przeczytać jeszcze:
Eternal Kiss of Darkness - historia Kiry i Mencheres'a
oraz
First Drop of Crimson - historia Denise i Spade'a
gdyż to co miało miejsce w tych dwóch książkach jest już zawarte w tym tomie i wzbudzało niezrozumienie - zwłaszcza okoliczności przemiany Denise w zmiennokształtną. Dodatkowo frustrujące zaczyna być to, że powoli wszyscy sa jakąś inną istotą, nie ma ludzi w otoczeniu Cat i Bonesa, a wprowadzenie Timmiego też jakoś szczególnie ważnym elementem nie było. Chyba, że jego rola zostanie mocniej rozwinięta w dalszych dwóch tomach. Zmęczył mnie troszkę ten tom i chyba czas zrobić sobie jednodniową przerwę, na coś w innym gatunku - ale nie poddaję się :) nadal mam zamiar dokończyc całość :)

"O wiele już wolniej odwróciłam się do Vlada. Z uwagą przyglądał się swoim paznokciom, jakby jego ręce nie tonęły jeszcze w płomieniach, którymi rozsadził własnie głowę mięsożercy.
- Co to było, do diabła?! - wykrztusiłam.
- Przedwczesny wytrysk ognia - odparł. - Czasami mi się to zdarza. To niezwykle żenujące, nie lubię o tym rozmawiać."

Niestety, tak jak się...