„Busz po polsku” to zbiór reportaży Ryszarda Kapuścińskiego, których akcja rozgrywa się w latach 50. i 60. Książka początkującego reportera, który chciał opisać ówczesną polską prowincję i uchwycić jej puls. A nie było tam wówczas wesoło – bieda, zacofanie, zagubieni ludzie żyjący w dziwnym systemie i próbujący się do niego dostosować. Bohaterami reportaży Kapuścińskiego są: dwie Niemki uciekające z domu starców w Szczytnie, flisak, stróż nocny, małorolny chłop klepiacy biedę, robotnicy sezonowi, wyrzuceni że studiów, którzy nie chcą wracać z Warszawy do swoich miasteczek i wsi, rekordzista świata w rzucie dyskiem, młodzi mężczyźni odbywający służbę wojskową i piękna modelka pobita przez zazdrosne kobiety...

Autor cierpliwie słucha historii swoich bohaterów – ich dramatów, rozterek, złamanych serc i zmagań, żeby utrzymać się na powierzchni. Dla Kapuścińskiego zawsze w centrum uwagi znajduje się człowiek i ukazanie jego indywidualnego losu.

Język reportaży jest żywy, zwięzły i jasny, co sprawia, że czyta się je jak powieść o bogatej i barwnej fabule. Opisując ciekawych ludzi i niezwykle miejsca, autor idealnie wynajduje związki przyczynowo – skutkowe w wydarzeniach na pozór odległych, wykazując się sporą przenikliwością.

W „Buszu po polsku” Kapuściński pokazuje Polskę lat 50. i 60. taką, jaka była naprawdę, inteligentnie przemycając opisy absurdów systemu komunistycznego. To bezwzględnie klasyka polskiego reportażu!

„Busz po polsku” to zbiór reportaży Ryszarda Kapuścińskiego, których akcja rozgrywa się w latach 50. i 60. Książka początkującego reportera, który chciał opisać ówczesną polską prowincję i uchwycić jej puls. A nie było tam wówczas wesoło – bieda, zacofanie, zagubieni ludzie żyjący w dziwnym systemie i próbujący się do niego dostosować. Bohaterami reportaży Kapuścińskiego...