Historia o nurkach wrakowych. To specjalna dziedzina tego zajęcia (sportu?). Tu jednak opisano czasy przełomowe, gdy jeszcze na samym powietrzu nurkowano na głębokość ponad 70 metrów (obecnie za bezpieczne uznaje się chyba 40 metrów). Jak inni (himalaiści, speleolodzy) nurkowie idą w niebezpieczne miejsca, gdzie tylko najlepsze przygotowanie daje szansę na przeżycie (ale nie zawsze, 3 osoby zginęły). W tym wypadku ludzie nietuzinkowi, ale dodatkowo ogarnięci pasją, uznali za swe zadanie rozwiązanie tajemnicy. Szperają po archiwach, wypytują ekspertów i "ekspertów", a kiedy mają możliwość - nurkują, żeby znaleźć na wraku jakiś dowód lub wskazówkę. Pasji tej na kilka lat poświęcili wszystko (2 rozwody dwóch głównych bohaterów).

Ciekawa jest też duża delikatność: Mimo, że przeszukanie kieszeni mogło być bardzo owocne, starają się nie dotykać szczątków załogi, która zginęła wraz z okrętem.

Mimo, iż autor próbuje przybliżyć problemy związane z głębokowodnym nurkowaniem, użyciem powietrza i trymixu, dobrze jest znać tą tematykę z osobnego źródła (kurs nurkowy?).

NIe ustrzeżono się też poważnych błędów przy redakcji lub tłumaczeniu (torpeda zawierająca 700 ton materiału wybuchowego i parę innych miejsc). Ale nie jest bardzo źle ani tragicznie.

Historia o nurkach wrakowych. To specjalna dziedzina tego zajęcia (sportu?). Tu jednak opisano czasy przełomowe, gdy jeszcze na samym powietrzu nurkowano na głębokość ponad 70 metrów (obecnie za bezpieczne uznaje się chyba 40 metrów). Jak inni (himalaiści, speleolodzy) nurkowie idą w niebezpieczne miejsca, gdzie tylko najlepsze przygotowanie daje szansę na przeżycie (ale...