Trochę to pewnie dziwne, a już na bank wstydliwe – przyznam się jednak szczerze. Będąc fanem Kinga nie przeczytałem całego powieściowego cyklu o Rolandzie. O ile wiele innych jego książek uznaję za kultowe, o tyle historia rewolwerowca mnie nie urzekła. Poległem po pierwszych tomach. A jednak „Narodziny rewolwerowca” zakupiłem. Poza byciem fanem Kinga, jestem bowiem także fanem komiksów. A posiadaniu takiego wydawniczego arcydziełka nie mogłem się oprzeć. Wydane po prostu perfekcyjnie.
Treść zapewne jest dla mnie dużo trudniejsza w odbiorze niż dla czytelników znających komplet powieści o Rolandzie. Wkręcenie się w fabułę kosztuje mnie więc sporo wysiłku, co trochę kłóci się z popularnym obrazem komiksu, jako lekkiego czytadełka na parę chwil. W moim przypadku określiłbym obcowanie z tym komiksem mianem degustacji wytwornego dania. Smak się liczy, ale bardziej wykwintność. Na bank będę sięgał po kolejne tomy, a potem zapewne spróbuję raz jeszcze zmierzyć się z powieściowym cyklem.

Trochę to pewnie dziwne, a już na bank wstydliwe – przyznam się jednak szczerze. Będąc fanem Kinga nie przeczytałem całego powieściowego cyklu o Rolandzie. O ile wiele innych jego książek uznaję za kultowe, o tyle historia rewolwerowca mnie nie urzekła. Poległem po pierwszych tomach. A jednak „Narodziny rewolwerowca” zakupiłem. Poza byciem fanem Kinga, jestem bowiem także...