„Anika” to książka opisująca jak tytułowa postać wpłynęła na losy mieszkańców Viszegradu, przedstawia jej życie: młodość dorastanie i nagłą zmianę w postawie i zachowaniu. Zmiana ta odcisnęła duże piętno na mieście i jego mieszkańcach.
Książka ta jest kolejnym przykładem genialnych umiejętności literackich Andricia. Czytając ją ma się poczucie jakby obok siedział jakiś miejscowy gawędziarz który za pomocą jednej opowieści potrafi scharakteryzować całe miasto. Poetyckie opisy wraz ze stoickim spokojem jaki z nich bije nie pozwalają oderwać się od czytania tej książki, z każdym przeczytanym wersem chce się jeszcze bardziej zagłębić w historie Aniki. Każda postać jaka pojawia się na kartach tej opowieści została bardzo żywo przedstawiona. Życie, to chyba najlepszy opis tej książki, „wszystko to życie” nawiązując do przemyśleń jednego z bohaterów. Wspaniałe jest też to jak bardzo początkowa historyjka została użyta jako pewnego rodzaju prolog do głównej osi fabularnej, warto też wspomnieć że do przedstawienia każdej postacie Andrić wplótł różne dygresyjne historyjki będące ich skróconym życiorysem, to wszystko jeszcze bardziej podkreśla gawędziarski charakter tej książki. Gdy się więc ją czyta czuje się atmosferę dawnych tawern czy zajazdów, to poczucie jest wręcz namacalne.

„Anika” to książka opisująca jak tytułowa postać wpłynęła na losy mieszkańców Viszegradu, przedstawia jej życie: młodość dorastanie i nagłą zmianę w postawie i zachowaniu. Zmiana ta odcisnęła duże piętno na mieście i jego mieszkańcach.
Książka ta jest kolejnym przykładem genialnych umiejętności literackich Andricia. Czytając ją ma się poczucie jakby obok siedział jakiś...