Skończyłam czytać tę książkę... po raz trzeci. Jak na lekką literaturę pomiędzy obiadem a kolacją jej przyciąganie jest wyczynem niezłym. Być może to kwestia słodko-cierpkiej bohaterki, której umysł z rzadka błądzi w kierunku "ochów" i "achów", a może samych sidhe – fascynujących, pięknych, nieśmiertelnych... oraz tak bardzo okrutnych.

Autorka nie popisała się wyniosłym stylem, głębią przekazu, lecz mimo skupienia na prostocie, można wychwycić niejedną perełkę myśli. Co bardziej pruderyjnych prawdopodobnie zgorszą dosłowne, dość rozległe opisy seksu oraz liczne, bezczelne czasami flirty. Trudno jednak wymagać, by książka oparta na bohaterach afirmujących naturę, zmysłowość i życie nie skupiała się na ich łóżkowych doświadczeniach.

Jeślibym chciała opowiedzieć krótko, o czym jest ta powieść, to rzekłabym, że jest o kobietach i mężczyznach: nas samych oraz wszystkim, co trzymamy przemilczane, zapomniane lub niepoznane ze strachu przed straceniem głowy czy bezpieczeństwa stałego "tu i teraz", ale czego wciąż (nawet wbrew sobie) upragnionego. To wszystkie senne fantazje zamknięte w kilkunastu słowach: pożądanie władzy we władzy pożądania, szaleństwo i okrucieństwo oraz wszystkie cuda, których poskąpiła (jak wydaje się) nam rzeczywistość.

Co może nam ofiarować jej lektura?

Kucz: do samych siebie i do cudów, mieszczących się w głowach oraz sercach żyjących. Wystarczy pozwolić sobie na dotyk, by odkryć własną moc dłoni. Ja spróbowałam "Pocałunku ciemności" i już wiem. A Ty? Jaka jest Twoja?

Skończyłam czytać tę książkę... po raz trzeci. Jak na lekką literaturę pomiędzy obiadem a kolacją jej przyciąganie jest wyczynem niezłym. Być może to kwestia słodko-cierpkiej bohaterki, której umysł z rzadka błądzi w kierunku "ochów" i "achów", a może samych sidhe – fascynujących, pięknych, nieśmiertelnych... oraz tak bardzo okrutnych.

Autorka nie popisała się wyniosłym...