Wiedziałam, że sięgam po książkę dla dzieci/młodzieży i to nie stąd wynika moja ocena. Nie spodziewałam się jednak, że książka okaże się tak źle napisana.
Powtórzenia? ✅ (tak, to książka dla młodszych odbiorców, ale jeśli dwójka bohaterów rozmawia tylko ze sobą, to Jane NAPRAWDĘ nie musi 7 razy w trakcie dialogu kończyć swojej wypowiedzi skierowanej do głównego bohatera zwrotem ,,Adamie Windjammer", my wiemy, do kogo ona się zwraca, serio)
Błędy ortograficzne i interpunkcyjne? ✅ osoby zajmujące się polskim przekładem do kwestii odmiany imion i nazwisk podeszły tak frywolnie, że aż boli. Panie tłumaczu - imię Hugo jest w języku polskim odmieniane. Boli też zwyczajna niekonsekwentność odmian, raz imię Adam jest odmieniane, innym nie - to samo z nazwiskiem Windjammer. Brakujące przecinki czy myślniki to też standard w tej książce.
Styl rodem z podstawówkowych wypracowań? ✅ znowu - wiem, że to książka dla młodzieży. Jednak jest oznaczona jako 11+, czytelnicy w tym wieku domyślą się pewnych spraw (zdanie ,,- To nie może być prawda! - Adam nie mógł uwierzyć w złe nowiny" to nieporozumienie. Osoby sięgające po powieść historyczną na 400 stron nie muszą być informowane, że Adam nie mógł uwierzyć w nowiny. Sama wypowiedź wystarczy).
No i w końcu: bohaterowie bez żadnej cechy charakteru? ✅ pojedynczy bohaterowie mają choć jedną cechę osobowości, niestety o większości nie da się nic powiedzieć, bo autor nie pokusił się o zbudowanie jakiejkolwiek głębi. Zamiast tego wiemy, co Adam zjadł na śniadanie.

Wiedziałam, że sięgam po książkę dla dzieci/młodzieży i to nie stąd wynika moja ocena. Nie spodziewałam się jednak, że książka okaże się tak źle napisana.
Powtórzenia? ✅ (tak, to książka dla młodszych odbiorców, ale jeśli dwójka bohaterów rozmawia tylko ze sobą, to Jane NAPRAWDĘ nie musi 7 razy w trakcie dialogu kończyć swojej wypowiedzi skierowanej do głównego bohatera...

1 część niesamowitej wciągającej trylogii :D

1 część niesamowitej wciągającej trylogii :D

Czarna Perła

Czarna Perła

Perła perle nierówna

Przełom XVI i XVII wieku w historii Holandii zapisał się jako czas rozwoju. Wprawdzie Republika Zjednoczonych Prowincji toczyła wojnę o niepodległość, ale jednocześnie budowała zręby swej późniejszej gospodarczej potęgi. Stocznie nie nadążały z budową statków, porty tętniły życiem, holenderskie kompanie handlowe prowadziły interesy z niemal całym światem. Gwałtownie wzrosła ilość transakcji handlowych, a szybko bogacące się rody kupieckie zaczęły bezwzględnie ze sobą rywalizować. Pieniądze krążyły coraz szybciej, fortunę można było zdobyć nie tylko dzięki międzykontynentalnym operacjom handlowym – kraj opanowała tulipomania. I choć początkowo spekulacyjny handel cebulkami tulipanów był uznawany przez przedstawicieli starych rodów za niegodny i wstydliwy proceder, to wkrótce wszyscy znaczący gracze aktywnie w nim uczestniczyli. Aż do 1637 roku, kiedy nastąpiło załamanie rynku.
Akcja „Czarnej Perły” rozpoczyna się rok przed nadejściem kryzysu. Adam Windjammer, piętnastoletni bohater opowieści V.A. Richardsona, jedyny syn ostatniego pokolenia bogatego i wpływowego holenderskiego rodu kupieckiego, w jednej chwili traci grunt pod nogami – na morzu przepada rodzinna fortuna, a on sam zostaje przedwcześnie obarczony obowiązkami głowy rodu. Adam musi stawić czoła wierzycielom, nielojalnym krewniakom, kaznodziei podburzającemu rodziny poległych marynarzy, ale przede wszystkim – walczyć o utrzymanie reputacji rodziny. Ogrom zadania wydaje się go przerastać – ojcowski sygnet jest dla niego zdecydowanie za duży. A jednak Adam się nie poddaje… przeżywa niebezpieczne przygody, odkrywa kolejne tajemnice, jest o włos od zdobycia skarbu… i przegrywa. Ale traci tylko pieniądze.
Warto podkreślić, że postać głównego bohatera została odmalowana wiarygodnie pod względem psychologicznym – Adam jest typowym nastolatkiem: z jednej strony buntuje się przeciwko odpowiedzialności, z drugiej – bardzo pragnie podołać nowym obowiązkom i stać się godnym następcą ojca. Kolejną zaletą opowieści jest stosunkowo wysoki stopień prawdopodobieństwa wydarzeń – autor „pozwala” bohaterowi pakować się w tarapaty i wcale nie próbuje za wszelką cenę go ratować. W zasadzie od samego początku czytelnik nie spodziewa się, że nieprzygotowany do prowadzenia interesów i pozbawiony środków finansowych Adam zwycięży w konfrontacji z bogatym bankierem – na to, być może, przyjdzie czas w kolejnych tomach trylogii. Ale od finansowej wygranej ważniejszy jest styl rozgrywki…
Autor umieścił akcję powieści w XVII-wiecznym Amsterdamie, jednak potraktował holenderskie tło nieco powierzchownie. Gdyby nie wzmianka o Rembrandcie i oparcie fabuły o tulipomanię, przygody Adama mogłoby rozgrywać się w dowolnym portowym mieście świata. Wprawdzie książka przeznaczona jest dla młodego czytelnika (wiek: 11+) i można spodziewać się pewnych uproszczeń, to jednak anturaż jest w niej zdecydowanie bledszy niż na przykład w relacjach z przygód Tomka Wilmowskiego czy Stasia i Nel. Choć z drugiej strony, skoro kulturowe tło Amsterdamu stanowi dla Adama codzienność, w której dorasta, zrozumiała staje się jego obojętność na szczegóły – wszak stałe elementy otoczenia są niemal niedostrzegalne.
A teraz czas na wyjaśnienie, dlaczego tak swobodnie opowiadam o tulipanach – czyli zdradzam sekrety fabuły. Cóż… zarzut taki byłby zasadny, gdyby sam wydawca ich nie ujawnił. Mianowicie polskie wydanie pierwszego tomu Sagi Rodu Windjammerów ma zmieniony tytuł i inną okładkę niż wydanie oryginalne. Gdyby jedynie o kwestię tłumaczenia tytułu chodziło, pewnie nie zgłaszałabym pretensji – niestety wydawca poszedł o krok dalej: do zmienionego tytułu dodał inną, nową okładkę. Rzecz nie w tym, czy nowa okładka jest ładna, czy nie – chodzi o to, że nowa okładka sama w sobie jest spoilerem, zdradza puentę, ujawnia rozwiązanie zagadki. A w połączeniu ze zmienionym tytułem jest prawdziwą niedźwiedzią przysługą wyrządzoną czytelnikowi – dominującym elementem graficznym okładki jest bowiem ów tytułowy tulipan, Czarna Perła, która jest stawką w powieściowej grze. Tym sposobem wyrobiony – nawet jeśli młody jedynie wiekiem – czytelnik, zanim rozpocznie lekturę, już zna rozwiązanie, wie, że nie o rzadki i bardzo cenny klejnot chodzi (choć autor w prowadzeniu akcji niemal do ostatniej chwili zwodzi, kierując bohatera na mylny trop). W efekcie polska wersja okładki nie dość, że niweczy autorski zamysł, to na dodatek może wywołać zniecierpliwienie sugerując, że główny bohater jest wyjątkowo niedomyślny.
Podsumowując, wprawdzie „Czarna Perła” nie jest pozycją wybitną, ale stanowi całkiem ciekawe otwarcie cyklu przygód Adama Windjammera, opowieść napisaną lekkim stylem, pozbawioną moralizatorstwa i dłużyzn, która ma szansę spodobać się młodemu czytelnikowi. Podoba mi się pomysł osadzenia akcji książki dla młodzieży w historycznych realiach europejskich, bo przecież aż nadto jest oferowanych opowieści o Indianach i kowbojach czy o amerykańskich koledżach dla panienek – opowieści, w których starsze pokolenia (łącznie z niżej podpisaną) się zaczytywały, mimowolnie ucząc się Historii, wcale nam – Europejczykom, nie najbliższej.

Recenzja ukazała się 2009-06-10 na portalu katedra.nast.pl

Perła perle nierówna

Przełom XVI i XVII wieku w historii Holandii zapisał się jako czas rozwoju. Wprawdzie Republika Zjednoczonych Prowincji toczyła wojnę o niepodległość, ale jednocześnie budowała zręby swej późniejszej gospodarczej potęgi. Stocznie nie nadążały z budową statków, porty tętniły życiem, holenderskie kompanie handlowe prowadziły interesy z niemal całym...

http://papierowemiasta.blogspot.com/2013/07/006-saga-rodu-windjammerow-va-richardson.html

Saga rodu Windjammerów, czyli trzy księgi jednej powieści: Czarna Perła, Córka lichwiarza i Ulica Noży to opowieść osadzona w Amsterdamie wieku XVII. Jest to czas rozkwitu Holandii pod każdym względem - rozwija się malarstwo, handel, kultura. Zakładane są kompanie handlowe, a holendrzy zakładają kolonie w Ameryce Północnej na rzece Hudson - m.in. Nowy Amsterdam.

Ród Windjammerów to poważany ród zajmujący się handlem. Jego chlubą jest Gwiezdna Flota, której zadaniem było podjęcie się wyprawy do Ameryk i kolonii holenderskich. Wiąże się to jednak z ryzykiem, którego Windjammerowie się podejmują... i muszą zapłacić za to cenę. Flota handlowa zostaje zniszczona, a głowa rodu, Hercules, musi jakoś poradzić sobie ze spłatą pożyczek, zaciągniętych na tą wyprawę i buntem osób pracujących dla niego, których przeciwko nim podburza pewien kaznodzieja. Hercules obiecuje odnaleźć rozbite statki, jednak niesie to ze sobą pewne konsekwencje. Gdy zwołuje on spotkanie swoich pożyczkodawców, biorąc ze sobą swego syna, by uczył się fachu, lichwiarz o miernej reputacji i dużej ilości złota - van Helsen - sprzeciwia się kolejnym pożyczkom na bezsensowne poszukiwanie rozbitków. Głowa rodu stara się ocalić sytuację, jednak następuje jego gwałtowna śmierć.
Od tej pory rozpoczyna się historia Adama... (cd. na stronie)

http://papierowemiasta.blogspot.com/2013/07/006-saga-rodu-windjammerow-va-richardson.html

Saga rodu Windjammerów, czyli trzy księgi jednej powieści: Czarna Perła, Córka lichwiarza i Ulica Noży to opowieść osadzona w Amsterdamie wieku XVII. Jest to czas rozkwitu Holandii pod każdym względem - rozwija się malarstwo, handel, kultura. Zakładane są kompanie handlowe, a...

Amsterdam, 1636 rok. Gdy na morzu tonie okręt "Syriusz" wraz z całą Gwiezdną Flotą, ród Windjammerów popada w kłopoty. Ciągnące się za głową rodziny problemy, pożyczki i niespełnione obietnice doprowadzają w końcu do jej śmierci. Następcą Herculesa Windjammera zostaje jego niespełna piętnastoletni syn, Adam. Jak poradzi sobie z taką odpowiedzialnością?

Nie wiem, co podkusiło mnie, żeby wypożyczyć tą książkę z biblioteki. Najwyraźniej niedokładnie przeczytałam opis i nie zauważyłam oznaczenia "przygodowe, dla klas trzecich". Myślałam, że to będzie coś w zupełnie innym stylu, bardziej dojrzałe i mniej banalne. Myliłam się.

"Czarna Perła" okazała się całkowitą klapą. Fabuła usypiająca, bohaterowie nijacy, styl pisania trywialny i oklepany. Losy Adama śledziłam z wyjątkową obojętnością. Po przeczytaniu niecałych osiemdziesięciu stron, uznałam, że nie warto kontynuować czytania tej książki.

Gdybym była kilka lat młodsza, być może doceniłabym tą powieść. Przypuszczalnie skrzywdziłam ją tak niską oceną, ale nie jestem w stanie dać jej więcej. Rozczarowała mnie.

Amsterdam, 1636 rok. Gdy na morzu tonie okręt "Syriusz" wraz z całą Gwiezdną Flotą, ród Windjammerów popada w kłopoty. Ciągnące się za głową rodziny problemy, pożyczki i niespełnione obietnice doprowadzają w końcu do jej śmierci. Następcą Herculesa Windjammera zostaje jego niespełna piętnastoletni syn, Adam. Jak poradzi sobie z taką odpowiedzialnością?

Nie wiem, co...

Mimo tego, że jestem zacięto fanką Fantazy, to ta książka dzięki swojej tajemniczości i intryg zaciekawiła mnie i nie pozwoliła od łożyć aż do dotarłam do ostatniej strony.

Mimo tego, że jestem zacięto fanką Fantazy, to ta książka dzięki swojej tajemniczości i intryg zaciekawiła mnie i nie pozwoliła od łożyć aż do dotarłam do ostatniej strony.