Na początku pragnę wyrazić podziw dla siły, motywacji i osiągnięć Pani Czerwińskiej. Po przeczytaniu książki darzę ją wielkim szacunkiem za jej osiągnięcia górskie.

Książka, którą napisała jest opowiadaniem jak zdobywała poszczególne 9 szczytów należących do Korony Ziemi. Poznajemy trudności i przygody jakie towarzyszyły kolejnym wyprawom. Książka mocno wciąga. Szczególnie osoby, które chodzą po górach i są nimi zainspirowane.

Mimo lekko wypranego z emocji przekazu Pani Ani, dało się odczuć ogrom wysiłku jaki musiała włożyć w każdy szczyt. To zaparcie i wola zdobywania kolejnych gór powoduje, że nie możemy się oderwać od lektury. Czytając czujemy powiew zimnego wiatru i trud każdego kroku. Na końcu odczuwamy ulgę i lekko się uśmiechamy, bo wiemy, że kolejny szczyt zdobyty.

Momentami zakręci się też łza w oku, gdy usłyszymy jak łatwo i szybko giną ludzie w górach. Jak to jest kiedy rozmawia się z kimś rano, a popołudniu ma się świadomość, że zginął podczas ataku szczytowego. Bliscy przyjaciele w górach szybko odchodzą. Przejmująca jest też historia wielokrotnego zdobywania Everestu. I trzeba podkreślić, że autorka miała ponad 50 lat, kiedy stanęła na jego szczycie.

Książka przeznaczona dla każdego pasjonata gór. Dla tych, którym marzą się wysokie, ale też niższe szczyty. Może stanowić źródło inspiracji i przestrogi dla wybierających się w góry. Osobom lubiącym czytać o sile i ambicji także powinna przypaść do gustu.

Na początku pragnę wyrazić podziw dla siły, motywacji i osiągnięć Pani Czerwińskiej. Po przeczytaniu książki darzę ją wielkim szacunkiem za jej osiągnięcia górskie.

Książka, którą napisała jest opowiadaniem jak zdobywała poszczególne 9 szczytów należących do Korony Ziemi. Poznajemy trudności i przygody jakie towarzyszyły kolejnym wyprawom. Książka mocno wciąga. Szczególnie...