Cudowna autorka i niesamowita książka. Piękno gór i ich groza.
Podzielam górską pasję autorki choć wędruję po znacznie niższych górach to rozumiem co ludzi ciągnie na szczyty.
Czyta się szybko lecz myślami wraca się do lektury nawet po latach.
Mocne. Polecam.

Cudowna autorka i niesamowita książka. Piękno gór i ich groza.
Podzielam górską pasję autorki choć wędruję po znacznie niższych górach to rozumiem co ludzi ciągnie na szczyty.
Czyta się szybko lecz myślami wraca się do lektury nawet po latach.
Mocne. Polecam.

Cóż mogę powiedzieć o tej książce: irytująca e nudna.

Dlaczego wydała mi się nudna?

Przeczytałam wiele książek na temat alpinizmu i himalaizmu. Jedne z nich były napisane bardzo ciekawie, inne nieco mniej. Ta książka jednak jest najnudniejsza, jaką dotychczas czytałam, trudno ją nawet określić w kategoriach literackich: to jest po prostu suchy zapis czynności wykonywanych w ramach poszczególnych wypraw pani Czerwińskiej, brzmi to mniej więcej tak: przyjechaliśmy na miejsce, spaliśmy w namiocie, założyliśmy obóz pierwszy, potem założyliśmy obóz drugi, wspinaliśmy się granią, potem wspinaliśmy się po skałach, potem założyliśmy obóz trzeci, zagotowaliśmy wodę, zjedliśmy zupki w proszku, itd itd itd....

A gdzie są przeżycia, głębsze emocje, pasja? Tego już w tej książce nie uświadczymy, a przecież to emocje nadają charakteru i głębi każdej opowieści.

A dlaczego określam tę pozycję jako irytującą?

Z powodu bezgranicznego zarozumialstwa i bezmiernego samochwalstwa autorki.

Pani Czerwińska zdołała wspiąć się na wszystkie szczyty zaliczane do korony ziemi i niezwykle się tym w swej książce chełpi.

Wejścia te odbyły się w wyprawach komercyjnych, które autorka, jako bizneswoman była w stanie sobie opłacić. Na Everest weszła za czwartą próbą, za każdym razem z Szerpami i tlenem. Nie chcę umniejszać wyczynu pani Czerwińskiej, ale zdobycie ośmiotysięcznika w stylu sportowym to chyba wygląda troszkę inaczej...

Za lektura obfituje w przechwałki typu "jaka to ja jestem świetna, jak to się dobrze na wszystkim znam, inni to nic nie rozumieją ze wspinaczki", i tak dalej w tym tonie.

Ta lektura zanudzi nawet najbardziej zagorzałych pasjonatów wspinaczki, to też jest swego rodzaju unikatowe osiągnięcie...

Cóż mogę powiedzieć o tej książce: irytująca e nudna.

Dlaczego wydała mi się nudna?

Przeczytałam wiele książek na temat alpinizmu i himalaizmu. Jedne z nich były napisane bardzo ciekawie, inne nieco mniej. Ta książka jednak jest najnudniejsza, jaką dotychczas czytałam, trudno ją nawet określić w kategoriach literackich: to jest po prostu suchy zapis czynności wykonywanych...

Anna Czerwińska to straszna kobieta. Jej duma i wychwalanie się jest dla mnie nie do udźwignięcia. Pierwsza i ostatnia jej książka, którą przeczytałem.

Anna Czerwińska to straszna kobieta. Jej duma i wychwalanie się jest dla mnie nie do udźwignięcia. Pierwsza i ostatnia jej książka, którą przeczytałem.

czyta się jednym tchem, góry pokazane jak na filmie

Azja: Mount Everest (8850 m n.p.m.)
Ameryka Południowa: Aconcagua (6960 m n.p.m.)
Ameryka Północna: McKinley (6195 m n.p.m.)
Afryka: Kilimandżaro (5895 m n.p.m.)
Europa:
(według Międzynarodowej Unii Geograficznej) Mont Blanc (4810 m n.p.m.)
(według Messnera, Bassa i środowiska wspinaczkowego[czyli kogo?]) Elbrus (5642 m n.p.m.)
Australia:
(według Bassa) Góra Kościuszki (2230 m n.p.m.)
(według Messnera) Oceania: Puncak Jaya (4884 m n.p.m.)
Antarktyda: Masyw Vinsona (4897 m n.p.m.)

czyta się jednym tchem, góry pokazane jak na filmie

Azja: Mount Everest (8850 m n.p.m.)
Ameryka Południowa: Aconcagua (6960 m n.p.m.)
Ameryka Północna: McKinley (6195 m n.p.m.)
Afryka: Kilimandżaro (5895 m n.p.m.)
Europa:
(według Międzynarodowej Unii Geograficznej) Mont Blanc (4810 m n.p.m.)
(według Messnera, Bassa i środowiska...

Bardzo fajnie spisana historia zdobycia Korony Ziemi czyli wszystkich najwyższych szczytów kontynentów na naszym globie. Anna Czerwińska jest dla mnie guru polskiego kobiecego himalaizmu. Podziwiam ją i bardzo szczerze zazdroszczę, że zdobyła tak wiele szczytów

Bardzo fajnie spisana historia zdobycia Korony Ziemi czyli wszystkich najwyższych szczytów kontynentów na naszym globie. Anna Czerwińska jest dla mnie guru polskiego kobiecego himalaizmu. Podziwiam ją i bardzo szczerze zazdroszczę, że zdobyła tak wiele szczytów

Jestem pełna podziwu dla dokonań Pani Anny Czerwińskiej, niesamowite jest to, z jaką determinacją, krok po kroku, realizuje swój cel. Niezwykłe zdjęcia, pasjonujące opisy górskiej przyrody i zmagań walki z własnymi słabościami i przeciwnościami, jakie stają na jej drodze to powód do szacunku i uznania. Książkę polecam miłośnikom gór, przyrody i tym, którzy chcą się przekonać, jak niezwykła jest osoba Anny Czerwińskiej.

Jestem pełna podziwu dla dokonań Pani Anny Czerwińskiej, niesamowite jest to, z jaką determinacją, krok po kroku, realizuje swój cel. Niezwykłe zdjęcia, pasjonujące opisy górskiej przyrody i zmagań walki z własnymi słabościami i przeciwnościami, jakie stają na jej drodze to powód do szacunku i uznania. Książkę polecam miłośnikom gór, przyrody i tym, którzy chcą się...

Na początku pragnę wyrazić podziw dla siły, motywacji i osiągnięć Pani Czerwińskiej. Po przeczytaniu książki darzę ją wielkim szacunkiem za jej osiągnięcia górskie.

Książka, którą napisała jest opowiadaniem jak zdobywała poszczególne 9 szczytów należących do Korony Ziemi. Poznajemy trudności i przygody jakie towarzyszyły kolejnym wyprawom. Książka mocno wciąga. Szczególnie osoby, które chodzą po górach i są nimi zainspirowane.

Mimo lekko wypranego z emocji przekazu Pani Ani, dało się odczuć ogrom wysiłku jaki musiała włożyć w każdy szczyt. To zaparcie i wola zdobywania kolejnych gór powoduje, że nie możemy się oderwać od lektury. Czytając czujemy powiew zimnego wiatru i trud każdego kroku. Na końcu odczuwamy ulgę i lekko się uśmiechamy, bo wiemy, że kolejny szczyt zdobyty.

Momentami zakręci się też łza w oku, gdy usłyszymy jak łatwo i szybko giną ludzie w górach. Jak to jest kiedy rozmawia się z kimś rano, a popołudniu ma się świadomość, że zginął podczas ataku szczytowego. Bliscy przyjaciele w górach szybko odchodzą. Przejmująca jest też historia wielokrotnego zdobywania Everestu. I trzeba podkreślić, że autorka miała ponad 50 lat, kiedy stanęła na jego szczycie.

Książka przeznaczona dla każdego pasjonata gór. Dla tych, którym marzą się wysokie, ale też niższe szczyty. Może stanowić źródło inspiracji i przestrogi dla wybierających się w góry. Osobom lubiącym czytać o sile i ambicji także powinna przypaść do gustu.

Na początku pragnę wyrazić podziw dla siły, motywacji i osiągnięć Pani Czerwińskiej. Po przeczytaniu książki darzę ją wielkim szacunkiem za jej osiągnięcia górskie.

Książka, którą napisała jest opowiadaniem jak zdobywała poszczególne 9 szczytów należących do Korony Ziemi. Poznajemy trudności i przygody jakie towarzyszyły kolejnym wyprawom. Książka mocno wciąga. Szczególnie...

Jeżeli lubi się literaturę górską, pozycja konieczna, inna niż typowe książki Czerwińskiej ale temat globalny z założenia.

Jeżeli lubi się literaturę górską, pozycja konieczna, inna niż typowe książki Czerwińskiej ale temat globalny z założenia.

lubiłem, lubie, będe lubić
o górach opowieści

w tej też czuje przestrzeń i zimny wicher
tego oczekiwałem

lubiłem, lubie, będe lubić
o górach opowieści

w tej też czuje przestrzeń i zimny wicher
tego oczekiwałem

bardzo dobra książka o polskiej himalajistce, jej zwycięstwach i problemach

bardzo dobra książka o polskiej himalajistce, jej zwycięstwach i problemach