Jak do tej pory czytałem dwie pozycje prof. Thomasa Sowella i jestem mu wdzięczny, iż starał się we mnie zaszczepić kompleksowe myślenie względem gospodarki. Amerykański profesor analizował pewne sofizmaty, kładąc głównie nacisk na przedstawienie ich błędnych założeń przy pomocy mechanizmu cenowego i chyba najprostszej zasady ekonomicznej, której nikt nie śmiałby podważać, a mianowicie: „ludzie wyrażają większy popyt na dobra tańsze, aniżeli droższe”.

I tak murzyński uczony ilustruje, do jak katastrofalnych skutków prowadzi, na pierwszy rzut oka dla nieuświadomionych ludzi, pozytywna regulacja cen, niezależnie czy państwo ustanowi minimalne ceny (w Polsce płaca minimalna) czy ceny maksymalne. Ceny minimalne, czyli ceny ustalone powyżej ceny rynkowej, prowadzą jedynie do spadku popytu na daną usługę czy dobro materialne. Przekierowują również kapitał w tę dziedzinę produkcji, albowiem tutaj, dzięki tej regulacji, można osiągnąć większe zyski. Ponadto w pierwszej fazie stanowi swego rodzaju dotowanie pewnych producentów, gdyż konsumenci muszą płacić ceny wyższe, aniżeli byłyby one ustalone naturalnie na wolnym rynku. Warto w tym momencie nawiązać do polskiej, acz nie tylko, płacy minimalnej. Ustalenie takiej regulacji nieuchronnie prowadzi do bezrobocia, szczególnie wśród ludzi o niskich kwalifikacjach. Dla przykładu, T. Sowell podaje przypadek pewnego człowieka, który początkowo pracował, uwaga, uwaga, bez jakiejkolwiek zapłaty! Niemniej pozwoliło mu to nabrać niezbędnego doświadczenia, by później założyć firmę zarabiającą ogromne pieniądze. Tak ów człowiek wydobył się z nędzy.


Ceny maksymalne logicznie prowadzą do odwrotnych skutków. Występują niedobory, wynikające ze zwiększonego popytu. Następuje odpływ kapitału, który nie osiąga niezbędnego w gospodarowaniu zysku. Niestety, acz nieuchronnie, po niezbędnym uwolnieniu cen prowadzi to patologicznych zwyżek cen. Nie jest to wina wolnego rynku, tylko rządu, który stale chce naszego dobra. Wszak mamy go tak mało. Profesor Sowell podaje przykład anormalnych regulacji cen w usługach elektrycznych w Kalifornii, stosowania szkodliwych regulacji cen czynszów w Londynie etc.

Poza tym, na łamach książki ukazane jest jak wolny rynek naturalne przeciwdziała dyskryminacjom czy wszelakim uprzedzeniom.

Warto pamiętać, że ceny stanowią pewien wyznacznik w życiu gospodarczym. Absolutnie nie powinno się nimi manipulować. Jeśli ceny rosną oznacza to, że popyt (przy niezmienionej podaży) na daną usługę czy produkt się zwiększył. Albo odwrotnie, podaż się zmniejszyła przy niezmiennym popycie. Jest to oczywiście typowo statyczny przykład, ponieważ popyt i podaż nieustająco zmieniają się. Zaś jeśli ceny spadają oznacza to, że popyt spadł (przy niezmienionej podaży) lub odwrotnie podaż wzrosła przy niezmienionym popycie. Tu również podaje przykład statyczny.

Dziękuję za przeczytanie moje opinii!

Jak do tej pory czytałem dwie pozycje prof. Thomasa Sowella i jestem mu wdzięczny, iż starał się we mnie zaszczepić kompleksowe myślenie względem gospodarki. Amerykański profesor analizował pewne sofizmaty, kładąc głównie nacisk na przedstawienie ich błędnych założeń przy pomocy mechanizmu cenowego i chyba najprostszej zasady ekonomicznej, której nikt nie śmiałby podważać,...