W oryginale tytuł brzmi jak imię głównej bohaterki - Noelle i śmiem twierdzić, że daleko jej do aniołka z tytułu polskiego. Jest nieokrzesana, pyskata, młodziutka, niedoświadczona, naiwna, nie wie co do to dobre maniery. Ale czasem ma się ją ochotę przytulić i pomóc w jej zagubionym troszkę smutnym życiu.

Jak to w romansach Diany Palmer bywa jest i młoda, bardzo młoda bohaterka i starszy o wiele od niej (w tym przypadku o około 17lat) mężczyzna - Jared oraz jak to czasem też bywa pojawia się osoba trzecia, która lubi pogmatwać całą historię tutaj jest to młodszy przyrodni brat Jareda - Andrew.

Taki trójkącik powoduje nieco zamieszania głównie u Noelle, która zafascynowana na początku młodszym bratem z czasem zaczyna kierować się jednak w stronę starszego, bardziej dojrzalszego Jareda, który też ma wiele sprawek na sumieniu ale kto nie ma przysłowiowych szkieletów w szafie :). Wie kobietka co dobre, bo przecież z mężczyznami jest jak z winem im starsi tym lepsi :).

Jedyne co mnie denerwowało to stopień zaangażowania dwójki główych bohaterów i ich sceny miłosne (jeśli tak je można nazwać). Miało się wrażenie, że są strasznie dawkowane, jak choremu lekarstwo byle by nie przedobrzyć. I tak na początku mamy tylko spojrzenia, za jakiś czas kolejna scena to taniec i pierwszy pocałunek, potem za jakąś chwilkę scena z pocałunkiem i dotykaniem piersi, a potem już jeśli się nie mylę autorka w końcu zaszalała i naraz mieliśmy akcję łóżkową. Hmmm na początku tak tego malutko, a później za dużo, za szybko. Ja chyba bym się jednak na końcu pochorowała, bo dawka "lekarstwa" byłaby jak dla mnie za duża po tym "kapaniu" emocjami.Ciągłe kłótnie, sprzeczki między bohaterami jestem w stanie zroumieć - "kto się czubi ten się lubi" :), ale te niedomówienia, nieporozumienia ehh to chyba domena tzw dorosłego życia im człowiek starszy, dojrzalszy to bardziej nieśmiały, nieskory do szczerości może i głupszy :) i skłonny do domysłów różnego rodzaju niekoniecznie dobrych.

Akcja typowa dla wielu romansów Palmer rozgrywa się w Stanach a konkretnie w Teksasie, dodatkowo historia ma swoje miejsce w końcówce 19 wieku a samym początku 20ego (jeśli dobrze kojarzę daty w książce - 1902), czyli jest tutaj jeszcze i typowy Dziki Zachód, gdzie mężczyźni swoje problemy rozwiązują z pomocą rewolwerów i wątek rasistowski nadal jest widoczny.

Mnie osobiście przeszkadzało umiejscowienie bohaterów w takich odległych nam czasach, może po prostu dlatego, iż nie lubię wszystkiego co ma związek z Dzikim Zachodem, strzelanek, segregacji rasowej tak wyeksponowanej itp.

Polecam zagorzałym fankom Diany Palmer z pewnością znajdziecie w niej wszystko to czego się można spodziewać po autorce i jej stylu pisania.

W oryginale tytuł brzmi jak imię głównej bohaterki - Noelle i śmiem twierdzić, że daleko jej do aniołka z tytułu polskiego. Jest nieokrzesana, pyskata, młodziutka, niedoświadczona, naiwna, nie wie co do to dobre maniery. Ale czasem ma się ją ochotę przytulić i pomóc w jej zagubionym troszkę smutnym życiu.

Jak to w romansach Diany Palmer bywa jest i młoda, bardzo młoda...