„Blondynka w Tybecie” Beaty Pawlikowskiej. Jak już wspomniałam, to mała, lekka książeczka, która czyta się w ciągu dwóch godzin. Jest to pierwsza książka Pawlikowskiej, która miałam w rękach, autorkę znam oczywiście wcześniej z programów telewizyjnych i radiowych. Co mnie uderzyło, to bardzo prosty (ale nie prostacki), wręcz bajkowy język tej opowiastki. Rewelacyjnie nadaje się na odpoczynek po ciężkim dniu w pracy. Gdybym miała dziecko w wieku, powiedzmy, 7-8 lat, to nie wahałabym się przeczytać jej mu do snu. Książka wydana jest w małym formacie, zawiera bardzo piękne zdjęcia, jest okraszona rysunkami i fotografiami autorki, moim zdaniem bardzo zabawnymi (sama takie robię, gdy się nudzę, albo rozmawiam przez telefon). Tyle moich pierwszych wrażeń.

„Herbata z masłem i solą, buddyjskie klasztory, Pałac Potala w Lhasie, kudłate jaki, młynki modlitewne, maślane lampki, chorągiewki na wietrze, historia Dalajlamy, tajemnice reinkarnacji i tybetańskiej kuchni…” To możemy przeczytać na okładce. Wbrew pozorom treść do najlżejszych nie należy. Nie ukrywam, że żywo się interesuję wszystkim, jeżeli chodzi o buddyzm, Tybet i Dalajlamę, więc każdą nową informację chciwie przyswajam, a wiedzę staram się pielęgnować, później pilnie rozwijać. Tym bardziej się cieszę, że Pawlikowska z wyczuciem, ale stanowczo poruszyła sprawę napaści Chin na Tybet, bestialskich tortur i mordów na ludności. Moja koleżanka, buddystka, zawsze bardzo się wzrusza, gdy myśli o zanikającej kulturze tego pięknego, pokojowo nastawionego do wszystkich kraju. Ja również się wzruszyłam, szczególnie porównaniem historii Tybetu do Polski po 1945 roku. Zastanawiam się nawet dlaczego takie książki nie są wpisywane na listę lektur w szkole podstawowej – rozwijają wiedzę o świecie, innych kulturach i historii współczesnej; poszerzają horyzonty nie tylko geograficzne, uczą szacunku i współczucia. Może wtedy Tybet szybciej odzyskałby niepodległość, bo że tak się stanie pewnego dnia nie mam wątpliwości!

Podsumowując - polecam tę książkę wszystkim, małym i dużym; tym, którzy do Tybetu się wybierają i tym, którzy są domatorami! Naprawdę warto!

„Blondynka w Tybecie” Beaty Pawlikowskiej. Jak już wspomniałam, to mała, lekka książeczka, która czyta się w ciągu dwóch godzin. Jest to pierwsza książka Pawlikowskiej, która miałam w rękach, autorkę znam oczywiście wcześniej z programów telewizyjnych i radiowych. Co mnie uderzyło, to bardzo prosty (ale nie prostacki), wręcz bajkowy język tej opowiastki. Rewelacyjnie...