Już dawno nie przeczytałam tak dobrej książki,
nie kłamano w "New York Journal" w 1938,że :"Sołoniewicz opowiedział sowiecką rzeczywistość z talentem pisarskim porównywalnym do Lwa Tołstoja lub Wiktora Hugo".
I czuję wielki niedosyt,bo mogłabym czytać wiele tomów napisanych takim świetnym piórem,i dlatego jestem trochę zła,że autor przesiedział w łagrze tylko 8 miesięcy,a nie np. kilka lat.
Wiem,wiem,zaraz się oburzycie,jak mogę mieć takie życzenie,ale to jest właśnie najwyższe uznanie z mojej strony dla autora.
Mimo,iż książka ma prawie 600 stron zadrukowanych drobnym "maczkiem"
trudno się od niej oderwać,człowiek jest ciekawy co dalej,czy końcowa blaga na skalę światową nie zostanie zdemaskowana przez naczelnika łagru,a tym samym nie pogrąży autora i nie zostanie on zesłany na wieki wieków w jakieś straszne miejsce,gdzie głód,zimno i wyczerpująca praca skaże go na śmierć.
Na tle literatury łagrowej ta pozycja się wyróżnia z wielu powodów:
przede wszystkim rodzina Sołoniewiczów nie utraciła hartu ducha,od razu nastawiając się na ucieczkę poza granice Rosji;
po drugie znajdując się w nieludzkim miejscu,gdzie rządziły nieludzkie stosunki nie zaprzedali swojego człowieczeństwa-zawsze zachowywali się wobec drugiego łagiernika honorowo;
po trzecie,nie dali się zepchnąć do roli niewolników,którzy stracili prawo do stanowienia o swoim losie;
i po czwarte wykorzystywali znajomość psychologii,by móc wywierać wpływ na innych ludzi,wpływ oczywiście przez nich pożądany i służący ich celom.
Na ironię może zakrawać fakt,że książka cieszyła się największą popularnością w nazistowskich Niemczech,a jej wielbiciel,sam minister propagandy Goebbels tak zapisał w swoim dzienniku pod datą 14.10.1937:
"Jednym tchem czytam książkę Sołoniewicza.W Rosji powstaje piekło na ziemi.Zetrzyjmy je z tej ziemi!Precz z nim!"
A w Rosji?Rozpowszechnianie jakichkolwiek informacji o Sołoniewiczach podlegało ostrej blokadzie,nawet w publikacjach propagandowych.

Już dawno nie przeczytałam tak dobrej książki,
nie kłamano w "New York Journal" w 1938,że :"Sołoniewicz opowiedział sowiecką rzeczywistość z talentem pisarskim porównywalnym do Lwa Tołstoja lub Wiktora Hugo".
I czuję wielki niedosyt,bo mogłabym czytać wiele tomów napisanych takim świetnym piórem,i dlatego jestem trochę zła,że autor przesiedział w łagrze tylko 8 miesięcy,a...