Książka podobała mi się o wiele bardziej niż musicalowy film:] może i ciekawy eksperyment z tym ostatnim, jednak moim zdaniem reżyser nie do końca poradził sobie ze wszystkimi aspektami (pomijam już, że Russel Crowe, pomimo zabójczego wyglądu ;D, NIE MA takiego głosu, by udźwignąć rolę śpiewającą:> + = jak zwykle bezkonkurencyjna moja ulubiona Helena Bohnam Carter;). Hugo nie boi się nurzać w opisach skrajnej biedoty i nędzy (o to chodziło, stąd tytuł!:]), które bynajmniej nie są piękne i estetyczne w dzisiejszym rozumieniu - pamiętam, że szczególnie utkwił mi w pamięci obraz matki Kozety, która oddała wszystko, całe swoje ciało do ostatniej cząstki, którą mogła sprzedać, na utrzymanie córki. Wyniszczenie jej organizmu to o wiele dalej niż ścięcie włosów i wyrwanie tylnych zębów;]

Cóż, chyba po prostu ta specyficzna powieść nie wpisuje się, szczególnie pod względem pojęć estetycznych, w ramy gatunku, którym jest musical...

Książka podobała mi się o wiele bardziej niż musicalowy film:] może i ciekawy eksperyment z tym ostatnim, jednak moim zdaniem reżyser nie do końca poradził sobie ze wszystkimi aspektami (pomijam już, że Russel Crowe, pomimo zabójczego wyglądu ;D, NIE MA takiego głosu, by udźwignąć rolę śpiewającą: + = jak zwykle bezkonkurencyjna moja ulubiona Helena Bohnam Carter;). Hugo...