To powieść opowiadająca o losach szesnastoletniej Clary oraz Jace'a, których jak łatwo się domyślić połączy miłość. Jednak nie typowa miłość, co mnie ucieszyło. Dziewczyna wkracza w świat nadprzyrodzonych istot i wielu niebezpieczeństw oraz poznaje wielu nowych przyjaciół.

Od razu polubiłam charakter Clary. Zdeterminowana w dążeniu do celu, odważna, stawiająca dobro, w tym przypadku matki nad własne. Ucieszyło mnie to, że nie jest jedną z tych "nieśmiałych, kruchych dzieweczek", tak często występujących w powieściach romantycznych. Jace'a również od razu pokochałam. Ten jego charakter jest rozbrajający. Uwielbiam jego sarkastyczne uwagi, choć większość osób w książce to denerwowało. Często też bierze różne sprawy "na luzie", co moim zdaniem jest na plus.

Książka świetnie ukazuje wartość jaką jest rodzina. Że więzy krwi nie wystarczą, by dana osoba była naszym np. ojcem. Ojcem jest mężczyzna, który kocha swoje dziecko prawdziwą miłością, pragnie spędzać z nim czas i troszczy się o nie. Ojcem może być człowiek z nami nie spokrewniony, ważne byśmy czuli, że jesteśmy kochani i dla niego ważni. Relacje jakie seria "Dary Anioła" przedstawia pomiędzy Jace'em, a Valentinem, powinna nam dać do zrozumienia wiele rzeczy. Bardzo spodobało mi się to, że autorka wplotła coś takiego w powieść. Jest to jednak wątek, który kończy się w "Mieście Upadłych Aniołów".

"Miasto Upadłych Aniołów" to już 4 części powieść Cassandry Clare i nie zawiodła mnie. Spodobało mi się to, że tutaj bardziej skupiła się na Simonie, którego nareszcie polubiłam. Przy bliższym poznaniu bardzo przypomina Jace'a. Współczuję Simonowi, który moim zdaniem jest postacią, która cierpi tutaj najbardziej. Po pierwsze: nieodwzajemniona miłość do Clary, przemiana w wampira, a co za tym idzie - problemy z matką. Jordan, "świerzak" Darów Anioła to postać, do której jakoś zbytnio się nie przywiązałam. Jednak na mojej czarnej liście nie znajduje się.

Wątek z Jonathanem (Sebastianem) bardzo mnie zaciekawił, a końcówka sprawiła, że nie mogę się doczekać następnej części. A jestem osobą strasznie niecierpliwą. Mam nadzieję, że Pani Cassandra jak najszybciej stworzy następną, spełniającą moje "skromne" wymagania.

Pozwolę sobie ocenić ogółem całą serię "Darów Anioła".
Spodobała mi się. Jednak nie jest arcydziełem, ani czymś podobnym. Miło mi się ją czytało. Jest czymś oryginalnym oraz podoba mi się to, że występują tu nie tylko wampiry (których mam serdecznie dość), ale aż 3 gatunki nadprzyrodzonych istot! 4 jeśli liczyć Nocnych Łowców. Relacje ClaryxJace nie są schematyczne, co jest kolejnym plusikiem. Widniejący na okładce "Miasta Kości" przystojny blondyn sprawił, że za książkę zabrałam się od razu po dostaniu w swoje ręce.

Na pewno na długo zostanie w mojej pamięci jako oryginalna, piękna opowieść nie tylko o rodzinie, ale i o miłości i przyjaźni.

To powieść opowiadająca o losach szesnastoletniej Clary oraz Jace'a, których jak łatwo się domyślić połączy miłość. Jednak nie typowa miłość, co mnie ucieszyło. Dziewczyna wkracza w świat nadprzyrodzonych istot i wielu niebezpieczeństw oraz poznaje wielu nowych przyjaciół.

Od razu polubiłam charakter Clary. Zdeterminowana w dążeniu do celu, odważna, stawiająca...