Zachęcona opisem z okładki od razu kupiłam ją w antykwariacie prawie za bezcen. Trochę się do niej zbierałam i jeszcze dłużej się z nią męczyłam.
Mamy w niej trochę przereklamowany romans, udziwniony wątek niby kryminalny, rozpływające się gdzieś w tym wszystkim szaleństwo i o zgrozo, autorka dała radę wcisnąć tam jeszcze fragmenty niby dziennika/pamiętnika (jak inaczej nazwać te retrospekcje ujęte niczym wspomnienie?). Po ,,Historyku" spodziewałam się wiele, pokładałam w tej książce ogromne nadzieje, że końcu mam w swoich rękach książkę, która poruszy mnie do głębi, wzruszy, zaskoczy i przerazi. A dostałam monotonną, mało zaskakującą- wręcz przewidywalną historię dłużącą się w nieskończoność, z płaskimi postaciami lubującymi się w niekiedy dewiacjach. Nie oceniam- każdy lubi to co lubi, autorka poruszyła tematy trudne (jak zdradza męża z dużo starszym od siebie mężczyzną) czy szaleństwo i obłęd. A skoro już o tym mowa- liczyłam na lepsze zakończenie. Wątek choroby psychicznej zapowiadał się zdecydowanie ciekawie. A skończył się... nagle. Kostova nie umie zakańczać opowieści. Mam wrażenie (to samo co w przypadku ,,Hisotryka"), że robi to niedbale, jakby poganiana. Kiedy historia tak na prawdę nabiera tempa- ona kończy ją pomijając fakty, mając gdzieś czytelnika. Robert przez całą książkę milczy, nie odzywa się nawet słowem i tymczasem, jakby gdyby nigdy nic- zostaje wypisany z ośrodka. Historia doktora jest ledwie muśnięta informacją o ciąży a wątek Beatrice, który wydawać by się mogło jest skomplikowany, zostaje rozwiązany zaledwie połowicznie. Mam wrażenie, że autorka jakby sama zgubiła się w tej historii.
Mimo wszystko, Kostova wykazuje doskonały kunszt w budowaniu opowieści, we wprowadzaniu czytelnika do świata przedstawionego. Lecz na tym kończą się plusy, jakimi mogę ją obdarzyć. Do przeczytania dla chętnych zmierzenia się z tasiemcem, dla osób chcących przekonać się na własnej skórze o czym tu teraz napisałam.
5/10.

Zachęcona opisem z okładki od razu kupiłam ją w antykwariacie prawie za bezcen. Trochę się do niej zbierałam i jeszcze dłużej się z nią męczyłam.
Mamy w niej trochę przereklamowany romans, udziwniony wątek niby kryminalny, rozpływające się gdzieś w tym wszystkim szaleństwo i o zgrozo, autorka dała radę wcisnąć tam jeszcze fragmenty niby dziennika/pamiętnika (jak inaczej...