Mało interesuje się historią. Nigdy nie czytałem książek o tematyce wojennej, no może po za “Paragraf 22” Tym razem wziąłem się jednak za “Rozmowy z katem” Zainteresował mnie tytuł. Jest to literatura faktu. Autor, były żołnierz AK został po wojnie osadzony w areszcie. W więzieniu na Mokotowie. Tam w jednej celi - władzy zależało aby traktować żołnierzy AK na równi z hitlerowcami - siedział z dwoma Niemcami. Jednym z nich był Generał Stroop, który to między innymi, był likwidatorem getta warszawskiego. Tak, więźniowie są równi. Na takich też zasadach odbywały się ich rozmowy. Autor twierdzi też, że on sam zdecydowanie więcej dowiedział się o tym, jakie zbrodnie popełnił Stroop niż wszyscy śledczy w toczącej się sprawie Stroopa oskarżonego o ludobójstwo. Co więcej, autor na początku tej książki stara się zanalizować czynniki wychowawcze i środowiskowe jakie zdecydowały o zachowaniu i poglądach tego typu ludzi jakim był Stroop. Autor prowadzi nas przez życie Generała od jego młodości w Detmoldzie, rodzinnym mieście. Całej jego działalności w partii nazistowskiej i kariery w czasie wojny. Gdzie z nie wykształconego, prostego człowieka, aby nie powiedzieć prostaka (nie wiedział, że jest taki kontynent jak Antarktyda) awansuje aż na Generała. Dobrze opisane jest tutaj całe powstanie w getcie. Konsekwentne i zbrodnicze likwidowanie dom po domu, człowiek po człowieku. Oficjalnie Stroop i jego ludzie, naliczył się 56065 ludzi wywiezionych i zabitych w getcie. Zginęło tam oczywiści więcej osób, to tylko statystyki. Książka dobrze opisuje fakty historyczne i interpretuje je. Zarówno oczyma samego Stroopa i autora książki, jak i osadzonego z nimi prostego policjanta niemieckiego. Książka również dobrze analizuje jak już wspomniałem osobowość samego Stroopa. Dla mnie osobiście konkluzją tej książki jest stwierdzenie między wierszami autora, że to nie pojedynczy ludzi, ale Naród Niemiecki, sposób wychowania i podejście do historii przez samych Niemców zdecydowało o powstaniu Nazizmu. Decydującymi czynnikami są mentalność i historia ówczesnych Niemiec. Błędem jest twierdzenie, że mogło się zdarzyć to w historii każdego narodu, ale z drugiej strony prawdą jest, że każdą grupę ludzi odpowiedno wychowywanych czy motywowanych można skłonić do takich, wynaturzonych, nieludzkich postaw! Czy na pewno nie ludzkich? A kim byli hitlerowcy jak nie ludźmi? Wszystko to tkwi w każdym w nas. Tyle że my mamy to szczęście, że żyjemy tu i teraz. Czy zatem należy potępiać innych cokolwiek robią? Chyba tak, choćby po to aby inni nie poszli w ich ślady.

Mało interesuje się historią. Nigdy nie czytałem książek o tematyce wojennej, no może po za “Paragraf 22” Tym razem wziąłem się jednak za “Rozmowy z katem” Zainteresował mnie tytuł. Jest to literatura faktu. Autor, były żołnierz AK został po wojnie osadzony w areszcie. W więzieniu na Mokotowie. Tam w jednej celi - władzy zależało aby traktować żołnierzy AK na równi z...