Najnowsze artykuły
- ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 2LubimyCzytać1
- ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024Konrad Wrzesiński7
- ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 1LubimyCzytać12
- Artykuły„Horror ma budzić koszmary, wciskać kolanem w błoto i pożerać światło dnia” – premiera „Grzechòta”LubimyCzytać1
Popularne wyszukiwania
Polecamy
P. Allen
1
7,2/10
Pisze książki: historia
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
7,2/10średnia ocena książek autora
305 przeczytało książki autora
161 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Katyń P. Allen
7,2
Plusem książki jest szerokie spojrzenie i duża dawka informacji. Jednak sposób ich przedstawienia nie jest najlepszy, częste skakanie w czasie, odkładanie tematu na później i po jakimś czasie wracanie do niego, sprawia, że czasem ciężko się połapać. Denerwujące są też powtarzające się wnioski czy skracanie historii, opisanych już na poprzednich stronach. Tak jak napisałem na początku, ciekawe jest to szerokie podjęcie tematu, zostało zawartych wiele ciekawych informacji, jednak w moim odczuciu autor bardziej się skupił na wszystkim dookoła, a zbyt mało miejsca zostało poświęcone samej zbrodni i losach jeńców.
Podsumowując, nie do końca tego oczekiwałem, ale uważam książkę za godną polecenia.
Katyń P. Allen
7,2
Byłam ciekawa cudzoziemskiego spojrzenia na drażliwy i bolesny temat Katynia. Po lekturze mogę stwierdzić, że amerykański dziennikarz niezwykle poważnie podszedł do tematu i widać, że wstrząsnął nim mord na polskich oficerach, a także zachowanie Sowietów i aliantów w tej sprawie. Paul nie próbuje wybielić zachowania Amerykanów i Brytyjczyków. Tłumaczy ich motywację, ale nie po to, by usprawiedliwiać, tylko by pokazać, w jakim szachu Stalin trzymał swoich „sprzymierzeńców”. Wszelkie wydarzenia historyczne są przedstawiono niezwykle klarownie i rzeczowo, choć z jakimś takim ni to politowaniem ni to rozczuleniem czytałam próby wyjaśnienia pewnych polskich postaw i zachowań. Tu chyba najbardziej było widać, że autorem książki jest obcokrajowiec. Ale muszę przyznać, że całkiem nieźle sobie poradził z tłumaczeniem polskiego pojęcia honoru i tego, że zdarzenie, które większość narodów oceniłaby jako klęskę, dla Polaków może być przejawem najwyższego bohaterstwa i zapowiedzią zwycięstwa, o ile nie samym zwycięstwem.
Podobało mi się, że autor opisywanym przez siebie wydarzeniom przydzielił ambasadorów. Losy konkretnych rodzin, których ojcowie zostali zamordowani przez NKWD, pozwalają bardziej pojąć cierpienia tamtych ludzi niż pisanie ogólnikami. Choć i tak bohaterowie Paula na tle wszystkich wywiezionych na wschód w czasie II wojny światowej są wielkimi szczęśliwcami – przeżyli i wydostali się z „raju”.
Mimo ciężaru tematycznego „Katyń” czyta się bardzo dobrze. Myślę, że jest to odpowiednia książka dla zupełnego laika, jako wstęp do głębszego poznania tematu. Autor nie ma żadnych polskich korzeni, więc w jego opracowaniu więcej jest zwykłego ludzkiego współczucia dla ofiar okrutnego mordu i ich bliskich niż „sprawy polskiej”. Bardzo przystępnie została opisana sytuacja polityczna naszego kraju po śmierci gen. Sikorskiego. Może troszkę za dużo było powtórzeń pewnych faktów, ale trzeba pamiętać, że autor pisał książkę dla czytelnika, który nie orientuje się w przedstawionych w niej wydarzeniach, dla kogoś, kto być może pierwszy raz usłyszy o Katyniu.