W trzeciej części mrocznej serii Lili St. Crow, Dru z przyjaciółmi trafia w końcu do właściwego schronienia – Scholi Prima, która jest w stanie zapewnić jej odpowiednią ochronę. Borykając się po raz kolejny ze skutkami bycia "tą nową" i sensacji wywołanej pojawieniem się świetoczy wśród dampirów, próbuje także uporać się z własnymi rozterkami – co tak naprawdę jest między nią a Gravesem? Tylko przyjaźń, wzajemne zaufanie i wsparcie czy może już coś więcej? I co z tajemniczym Christophem, który znów zniknął, obiecując, że wróci i nieustannie nad nią czuwa? Do tego kwestia zdrajcy nie została jeszcze wyjaśniona, więc Dru cały czas grozi niebezpieczeństwo, nawet w kwaterze głównej Zakonu, wydawałoby się, najbezpieczniejszym z możliwych miejsc.

Przez pierwszą połowę książki myślałam, że jednak ta część wypada dość słabo na tle poprzednich. Bo tak: Dru znowu ląduje w szkole, więc mamy powtórkę ze "Zdrady", tylko w lepszych warunkach. Nie dzieje się nic konkretnego. A bohaterowie też się jakby nie popisali.

Dru, jak to Dru – nic się nie zmieniła. Graves jak zwykle trwa przy jej boku, z tym, że w tej części miałam wrażenie, że autorka trochę przedobrzyła z jego postacią - znowu zaczął mi działać na nerwy. I największa tragedia – znów było mało Christophe'a! A właściwie, było go jeszcze mniej niż w poprzedniej części. Ale, oczywiście, jak się już pojawia to od razu robi się ciekawiej, bo dalej jest taki tajemniczy i ciężko go rozgryźć.

Poza tym, jak znów czytałam o szkole pełnej dampirów przypominających pięknych nastoletnich modeli, z których co drugi miał emo fryzurę, to jakoś ciężko mi było potraktować ich poważnie.
A do tego mnogość postaci dalszoplanowych. Chociaż wszyscy byli naprawdę fajni, to autorka mogła nie wprowadzać tylu nowych postaci na raz, z których niewielu odegrało większą rolę w tej historii i tak naprawdę większość po prostu zlewała mi się w jedno.

Ale, ale… :)

Bardzo podobał mi się wątek z Ashem. Mimo że niezbyt emocjonujący, był naprawdę ciekawy i aż chciałabym wiedzieć jak się to wszystko dalej potoczy.
Fakt, że Dru nie zapomniała o swojej rodzinie i często w myślach słyszała rady babci i ojca – to takie perełki, były naprawdę świetne.
I pojawiło się kilku nowych naprawdę fajnych bohaterów - z których najbardziej polubiłam Leona i Benjamina. Nie wspominając już o postaciach z poprzednich części - Shanksie i Dibsie, którzy i tym razem nie opuścili naszych bohaterów (chociaż z początku było ich zdecydowanie za mało).

Poza tym, z czasem wszystko się zaczyna rozkręcać. Przede wszystkim, jako że Dru nie została wychowana wśród swoich, a informacje o Prawdziwym Świecie, które przekazał jej ojciec w tym wypadku nie wystarczały, odkrywamy coraz to nowe tajemnice świata Kuroi i Nosferatu.
A także zostaje uchylony rąbek tajemnicy w związku z wydarzeniami z przeszłości Dru i jej matki. Wyjaśnia się całkiem sporo, ale oczywiście nie wszystko – na to przyjdzie kolej w kolejnych częściach.

Tak więc już było super, ale to, co zaserwowała nam autorka pod koniec wynagradzało wszystko i było naprawdę genialne! Nie dość, że akcja nie zatrzymuje się ani na chwilę, do tego mnóstwo emocjonujących scen, świetne zakończenie i zapowiedź niesamowitych wydarzeń w następnej części.

Podsumowując, jak zwykle super część – w sumie trzyma poziom poprzednich i bardzo mi się podobała, myślę, że fani serii nie będą zawiedzeni. A do tego zapowiada się jeszcze lepsza część czwarta, na którą niestety trzeba będzie czekać do września… :(

W trzeciej części mrocznej serii Lili St. Crow, Dru z przyjaciółmi trafia w końcu do właściwego schronienia – Scholi Prima, która jest w stanie zapewnić jej odpowiednią ochronę. Borykając się po raz kolejny ze skutkami bycia "tą nową" i sensacji wywołanej pojawieniem się świetoczy wśród dampirów, próbuje także uporać się z własnymi rozterkami – co tak naprawdę jest między...