Chyba łatwiej byłoby oceniać każde opowiadanie z osobna, zbyt różnorodna tematyka i ich jakość, żeby sprawiedliwie ocenić całość.
Ale lektura zajęła mi sporo czasu i jakoś nie mam ochoty wracać do każdego opowiadania z osobna.
Za ten zbiór opowiadań brałem się przez ładnych parę, jak nie naście lat. Zaczęło się od filmu o tym samym tytule, film jest świetny i dalej taki zostaje choć minęło 12 lat. Więc chciałem przeczytać opowiadanie na podstawie, którego został stworzony scenariusz. Dobrnąłem do niego. Lipa. Zawiodłem się, jedno ze słabszych opowiadań. I tutaj książka poszła w odstawkę. Dokończyłem.
I warto. Lubię styl Dicka, może chaotyczny i nie do końca dopracowany, ale opowiadania pisał do gazet, które i tak grosze płaciły, swoje co nie co wtrącały bez konsultacji z autorem. ale mniejsza z tym. Podoba mi się zwykły Kowalski jako główny bohater. Nawet wiceprezydentem zostaje zwykły działacz związkowy (skąd ja to znam). Szary Obywatel i sprawy które go przerastają.
Klimat antywojenny, antyglobalistyczny, anty polityczny. Czysta wręcz anarchia ;-)
I zgodzę się z autorem, że nie ma co się bać wielkiego jak wieżowiec robota niszczącego nasz dom, to bajka. Ale tego, że kuchenka zamknie nas w domu tak. Jeśli autor już w latach 50 się tego bał, to co by powiedział na obecne czasy. Jakoś bez problemu wyobrażam sobie lodówkę, która nie chce się otworzyć, bo na liście zakupów wpisałem sobie piwo ;-)
"Bestroska Pat", przecież już tak jest i już w czasach autora było. Lalka Barbie w każdym domu, wydatki na tą lalkę większe niż na własną garderobę. Teraz włączamy telewizje (jak w latach 50 w Stanach) kupujemy kolejną "inteligentną" zabawkę, która za nas ma wychować dzieci. A za lat kolejnych 50? Przecież są kanały tv dla niemowlaków, o zgrozo.
Automaty sterujące życiem ludzi (fabryki, wydawnictwa gazet) u Dicka, u nas systemy sterujące bankowością i giełda. Nie trzeba mieć paranoi żeby zauważyć, że jak wymknie się to spod kontroli będzie źle.
I nawet Dick mnie nie przekonał do podróży w czasie - to się po prostu kupy nie trzyma.

Chyba łatwiej byłoby oceniać każde opowiadanie z osobna, zbyt różnorodna tematyka i ich jakość, żeby sprawiedliwie ocenić całość.
Ale lektura zajęła mi sporo czasu i jakoś nie mam ochoty wracać do każdego opowiadania z osobna.
Za ten zbiór opowiadań brałem się przez ładnych parę, jak nie naście lat. Zaczęło się od filmu o tym samym tytule, film jest świetny i dalej taki...