Jak dla mnie jedna z najgorszych książek, które w życiu przeczytałem. I gdyby nie to, że lektura miała miejsce w czasach, gdy miałem nadmiar wolnego czasu, to nie przebrnąłbym dalej niż kilka stron. Słabo napisane, naiwne, bezsensowne, pogmatwane i nielogiczne.

Jak dla mnie jedna z najgorszych książek, które w życiu przeczytałem. I gdyby nie to, że lektura miała miejsce w czasach, gdy miałem nadmiar wolnego czasu, to nie przebrnąłbym dalej niż kilka stron. Słabo napisane, naiwne, bezsensowne, pogmatwane i nielogiczne.

Powieść trzymająca w napięciu do samego końca. Autorka ma lekki styl pisania przez co szybko i przyjemnie się ją czyta. Akcja jest idealnie rozłożona na kartach tej powieści.
W zasadzie na jedno popołudnie. Szybko się czyta i szybko zapomina.

Powieść trzymająca w napięciu do samego końca. Autorka ma lekki styl pisania przez co szybko i przyjemnie się ją czyta. Akcja jest idealnie rozłożona na kartach tej powieści.
W zasadzie na jedno popołudnie. Szybko się czyta i szybko zapomina.

Książka rozczarowuje. Opis jest ciekawy, pierwsze strony zapowiadają się nieźle, ale kiedy przyjdzie co do czego, to nie ma tu niestety nic ciekawego. A mogła być z tego całkiem fajna książka. Tym bardziej, że sam pomysł i temat są naprawdę intrygujące. Szkoda.

Książka rozczarowuje. Opis jest ciekawy, pierwsze strony zapowiadają się nieźle, ale kiedy przyjdzie co do czego, to nie ma tu niestety nic ciekawego. A mogła być z tego całkiem fajna książka. Tym bardziej, że sam pomysł i temat są naprawdę intrygujące. Szkoda.

Sięgając po czekającą już długo na swoją książkę kolej, spodziewałam się, że mnie zaskoczy. Fakt, wciągnęła mnie dosyć porządnie, bo ja ciekawskie stworzenie jestem i interesowało mnie bardzo co stoi za wszystkimi samobójstwami. Cała ksiązka dała się ładnie przeczytać, nie pozwoliła się od niej oderwać, a na końcu... No cóż... Nic, totalnie nic się nie wyjaśniło... Moje tysiąc pytań zostało bez odpowiedzi, setki wątpliwości nie zostały rozwiane... Zakończenie jest napisane strasznie na siłe, tak się nie robi, nie buduje się napięcie i nie rozbudza ciekawości przez tyle strone, a potam nie kończy się tego w jednym zdaniu... Przeczytałam szybko, i to w zasadzie dobrze, bo nie zmarnowałam więcej czasu na tą książkę...

Sięgając po czekającą już długo na swoją książkę kolej, spodziewałam się, że mnie zaskoczy. Fakt, wciągnęła mnie dosyć porządnie, bo ja ciekawskie stworzenie jestem i interesowało mnie bardzo co stoi za wszystkimi samobójstwami. Cała ksiązka dała się ładnie przeczytać, nie pozwoliła się od niej oderwać, a na końcu... No cóż... Nic, totalnie nic się nie wyjaśniło... Moje...

Przez większą część książki akcja jest tak podbudowywana, że chce się czytać dalej i dowiedzieć się jakie będzie zakończenie. A tu… BANG! Nic. Tak wiele spraw zostało tam nie wyjaśnionych, że to zepsuło moją opinię o tej pozycji. I nie jest to zwykłe otwarte zakończenie (Czytelniku, myśl co chcesz; koniec jest taki, jaki wymyślisz),Solar po prostu nie zakończyła tych wszystkich wątków, które pozaczynała. Smutno.
Być może są/będą kolejne części, w których wszystko się wyjaśni. Ale ta część kończyła się tak, jakby autorka chciała powiedzieć: "nie chce mi się tego teraz kontynuować."
Przez co jestem trochę zniesmaczona.

Przez większą część książki akcja jest tak podbudowywana, że chce się czytać dalej i dowiedzieć się jakie będzie zakończenie. A tu… BANG! Nic. Tak wiele spraw zostało tam nie wyjaśnionych, że to zepsuło moją opinię o tej pozycji. I nie jest to zwykłe otwarte zakończenie (Czytelniku, myśl co chcesz; koniec jest taki, jaki wymyślisz),Solar po prostu nie zakończyła tych...

Nie ma sensu, bym w opinii przytaczała fabułę. Delikatny jej zarys mamy przy opisie książki. Chciałabym raczej powiedzieć, „o czym” jest ta książka.
Opowiada o kobiecie, która stara się życie osobiste zgrać z pracą, o jej próbach pokonywania potworów umysłu, o zmierzeniu się z przeszłością. Opowiada o zetknięciu się świata racjonalnego, empirycznego i naukowego ze światem abstrakcyjnym, paranormalnym. Mówi, że nawet najbardziej skrajne charaktery potrafią współpracować w słusznej sprawie. Ukazuje, że konsekwentna i stanowcza osoba może uchylić się od swoich poglądów, gdy zadziała instynkt i podświadomość. Pokazuje różnorodne wartości i ich wpływ na nasze życie: siłę wiary, moc zakorzenionej idei, potęgę miłości i odwagi. Uświadamia, że trzeba pielęgnować swoje przekonania, ale warto zachować otwarty umysł. Uzmysławia jak mało wiemy o świecie i jaką zagadką jest ludzki mózg. Kończąc, na pewno jest to książka, która uczy, by dążyć do rozwiązywania tajemnic oraz zagadek naszego życia tudzież tych, które napotkamy na naszej drodze oraz by nie ustawać w osiągnięciu celu.
Nie jest to pozycja niesamowicie wyczerpująca intelektualnie, jednak z pewnością jest ciekawa, bez wątpienia daleko jej do płytkiej i nudnej. Fani thriller’ów jak i kryminałów nie powinni czuć się zawiedzeni, a odrobina fantastyki dodaje jej niekonwencjonalnego smaku.

Nie ma sensu, bym w opinii przytaczała fabułę. Delikatny jej zarys mamy przy opisie książki. Chciałabym raczej powiedzieć, „o czym” jest ta książka.
Opowiada o kobiecie, która stara się życie osobiste zgrać z pracą, o jej próbach pokonywania potworów umysłu, o zmierzeniu się z przeszłością. Opowiada o zetknięciu się świata racjonalnego, empirycznego i naukowego ze światem...

Książka na jedno leniwe popołudnie. Czyta się ją błyskawicznie i obawiam się, że równie szybko zapomina. Sam pomysł na fabułę nie jest nawet taki zły. Tantolog Sophie Deuters - kobieta z tajemniczą przeszłością, mająca problemy natury psychiatrycznej, Cal - forograf specjalizujący się w zdjęciach makabrycznych i nastawiony na sukces detektyw - Marco Feliciano - wyruszają do miejscowości Puerto Fake, gdzie w niewyjaśnionych okolicznościach dochodzi do samobójstw młodych ludzi. Trójka naszych bohaterów musi zmierzyć się nie tylko z zagadkowymi zgonami,nieprzychylnymi mieszkańcami, ale i wzajemną niechęcią.
Jak dla mnie książka niestety została przekombinowana. Mamy Chile, niemiecką kolonię, nazistów, Polaka, labradora imieniem Hitler, holocaust i jeszcze zagadkę rodem z Archiwum X.

Książka na jedno leniwe popołudnie. Czyta się ją błyskawicznie i obawiam się, że równie szybko zapomina. Sam pomysł na fabułę nie jest nawet taki zły. Tantolog Sophie Deuters - kobieta z tajemniczą przeszłością, mająca problemy natury psychiatrycznej, Cal - forograf specjalizujący się w zdjęciach makabrycznych i nastawiony na sukces detektyw - Marco Feliciano - wyruszają do...

Czytając opis z tyłu okładki można się spodziewać ciekawej akcji..
Chyba właśnie tylko ten opis jest najciekawszy z całej książki. Odnoszę wrażenie że powinna mieć kategorie „przygodowo – młodzieżowa” Szybko się czyta,dosłownie migiem i nie nudzi ale historia jest płytka,słabo zarysowana i mało rozwinięta a momentami akcja niepotrzebnie się dłuży. Postacie stworzone na potrzeby powieści bardzo jednowymiarowe i tak banalne że aż bolą zęby. Młoda autorka pomysł na pewno miała fajny i może spodobać się jej rówieśnikom. Przewidziane są prawdopodobnie nowe przygody głównej bohaterki jednak ja już nie jestem zainteresowany.

Czytając opis z tyłu okładki można się spodziewać ciekawej akcji..
Chyba właśnie tylko ten opis jest najciekawszy z całej książki. Odnoszę wrażenie że powinna mieć kategorie „przygodowo – młodzieżowa” Szybko się czyta,dosłownie migiem i nie nudzi ale historia jest płytka,słabo zarysowana i mało rozwinięta a momentami akcja niepotrzebnie się dłuży. Postacie stworzone na...

Książkę przeczytałem w cztery dni (znaczy, teoretycznie to w trzy, bo w pierwszy dzień tylko zacząłem). Bardzo mocno wciąga. I to tyle, nie lubię w opinii zagłębiać się w szczegóły, bo mógłbym powiedzieć za dużo. ;) Ode mnie 9/10!

Książkę przeczytałem w cztery dni (znaczy, teoretycznie to w trzy, bo w pierwszy dzień tylko zacząłem). Bardzo mocno wciąga. I to tyle, nie lubię w opinii zagłębiać się w szczegóły, bo mógłbym powiedzieć za dużo. ;) Ode mnie 9/10!

Książkę dostałam, sama chyba bym jej nie kupiła, choć czytając opis na ostatniej stronie wydała się ciekawa (pewne wydarzenia dotyczą II WŚ i nazistów). No cóż... treść trochę rozczarowuje, choć czasem faktycznie czyta się łatwo i z ciekawością co się zaraz wydarzy, płytkie głupkowate postaci, które w każdym zdaniu irytują, rozciągnięta fabuła, którą możnaby zmieścić na połowie tych stron i zakończenie, które jest niczym scenariusz Archiwum X. Najbardziej jednak denerwującą kwesią było zaprezentowanie "złego bohatera", byłego więźnia obozu koncetracyjnego w polskim Majdanku, a błyskotliwi bohaterowie wysnuli wniosek, iż skoro ma nr wytatuowany na ręce, to jest to Żyd, bo przecież w obozach w Eropie byli tylko więźniowe tej nacji... Autorka, choć opisują ją jako utalentowaną i obiecującą, powinna nadrobić braki w historii i może pozostać przy kolejenj części autorskiej wersji Harrego Pottera.

Książkę dostałam, sama chyba bym jej nie kupiła, choć czytając opis na ostatniej stronie wydała się ciekawa (pewne wydarzenia dotyczą II WŚ i nazistów). No cóż... treść trochę rozczarowuje, choć czasem faktycznie czyta się łatwo i z ciekawością co się zaraz wydarzy, płytkie głupkowate postaci, które w każdym zdaniu irytują, rozciągnięta fabuła, którą możnaby zmieścić na...