Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka ma piękną okładkę i to na nią się złapałam. Niestety, treść jest po prostu fatalna... W sumie to nawet nie wiem, co to za gatunek. Ani kryminał, bo wątek kryminalny pojawia się na samym końcu. Ani horror, choć motyw duchów jest, pytanie tylko po co. Gdyby jeszcze jakoś łączył się z tą kryminalną nicią, ale nie... No i na pewno nie jest to romans, chociaż zbitkę "dziki wiking" autorka odmienia przez wszystkie przypadki. Opisy Norwegii w ogóle do mnie nie trafiły - puste i płytkie. Odniesienia do mitologii - zupełnie niepasujące i jakby na pokaz. Podobnie, jak tłumaczenia, że palenie jest niezdrowe, a herbatę zieloną można zaparzać wielokrotnie. Wrrrrr :)

Książka ma piękną okładkę i to na nią się złapałam. Niestety, treść jest po prostu fatalna... W sumie to nawet nie wiem, co to za gatunek. Ani kryminał, bo wątek kryminalny pojawia się na samym końcu. Ani horror, choć motyw duchów jest, pytanie tylko po co. Gdyby jeszcze jakoś łączył się z tą kryminalną nicią, ale nie... No i na pewno nie jest to romans, chociaż zbitkę...

Wartki strumień świadomości przelany na papier bez ładu i składu. Zdania na pół strony, w których jest i sprawa bieżąca, i wspomnienie i odniesienie do muzyki, i trochę informacji kulturowo-obyczajowo-społecznych. Oczywiście, znowu stracone pokolenie - tym razem imigranci.

Wartki strumień świadomości przelany na papier bez ładu i składu. Zdania na pół strony, w których jest i sprawa bieżąca, i wspomnienie i odniesienie do muzyki, i trochę informacji kulturowo-obyczajowo-społecznych. Oczywiście, znowu stracone pokolenie - tym razem imigranci.

Skończyłam czytać dwa dni temu, a dziś z trudem mogę sobie przypomnieć fabułę... Plus za emerytowanych głównych bohaterów.

Skończyłam czytać dwa dni temu, a dziś z trudem mogę sobie przypomnieć fabułę... Plus za emerytowanych głównych bohaterów.