Od czasów "Kodów" i "Demonów" autorstwa Dana Browna, mamy swego rodzaju wysyp książek tego typu. Czasem sam już nie wiem czy Ci wszyscy inni autorzy ispirowali się wyłącznie słynnymi dziełami wyżej wspomnianego pisarza czy też starali się stworzyć coś "swojego" bo czasem wychodziło z tego coś na serio wartego uwagi a czasem czytadło niezbyt interesujące, lekko mówiąc.

Na szczęście, tym razem bliżej jest tego pierwszego wyjścia bo to dobra książka. W sumie to sam nie wiem dlaczego sięgnąłem akurat po nią bo to raczej mało znany tytuł. Być może do takiego wyboru skłoniła mnie postać słynnego Aleksandra Macedońskiego. Tak czy inaczej, nie żałuje że było mi dane ją przeczytać.

Akcja książki dzieje szybko ale spójnie i dosyć logicznie. Wszystko dzieje się w jednym niemalże miejscu (Egipt) i bardzo dobrze że tak jest bo cała historia jest bardziej wiarygodna. Poza tym, nie ma takiego przekombinowania jak w podobnych powieściach. Takie "skakanie" z miejsca w miejsce bardzo mnie raziło np. u Jamesa Rollinsa. Tutaj na szczęście wszystko jest uporządkowane. Rozdziały są krótkie, więc czyta się lekko i przyjemnie.

Jak najbardziej na miejscu są tutaj porównania do przygód filmowego Indiany Jonesa. Akcja powieści przypomina nieco historie opowiedziane w filmach o słynnym archeologu. Oprócz tego, główny bohater powieści przypomina nieco Indy'ego. Niby awanturnik ale nie cofa się przed żadnym ryzykiem aby ratować innych i ma jakieś swoje zasady. Jak dla mnie to także plus bo od dziecka uwielbiałem filmy spod znaku Indiany Jonesa.

Ciekawe są również wątki historyczno - archeologiczne. Z książki można się dowiedzieć sporo ciekawostek na temat tytułowego Macedończyka, jakich zazwyczaj nie znajduje się w książkach naukowych. Historie dotyczące Aleksandra są dodatkowo opowiadane w bardzo interesujący sposób. Miłośnicy historii z pewnością nie powinni być zawiedzeni tą książką.

Od czasów "Kodów" i "Demonów" autorstwa Dana Browna, mamy swego rodzaju wysyp książek tego typu. Czasem sam już nie wiem czy Ci wszyscy inni autorzy ispirowali się wyłącznie słynnymi dziełami wyżej wspomnianego pisarza czy też starali się stworzyć coś "swojego" bo czasem wychodziło z tego coś na serio wartego uwagi a czasem czytadło niezbyt interesujące, lekko mówiąc.

Na...