"Tam, gdzie wyją szakale" to debiutanckie dzieło Amosa Oza. Jest to zbiór ośmiu opowiadań, połączonych przede wszystkim miejscem akcji. Dla większości tych tekstów tłem jest bowiem kibuc- zbudowany wspólnymi siłami dom, schronienie, ale i miejsce ciężkiej pracy. Mieszkańcy wspólnoty dzielą nie tylko dach nad głową, obowiązki czy jedzenie. Mają też podobne marzenia i ukochaną ziemię.

Dlatego dużą rolę w ich życiu odgrywa natura. Uprawiana z trudem spalona słońcem gleba, ale i budzący niepokój wiatr czy pełna zagrożeń noc. Mam wrażenie, że to właśnie jest motywem przewodnim tego tomu- noc i złowrogie wycie szakali. Czasami akcja przenosi się na inne tereny z dala od kibucu, a bohaterami stają się na przykład żołnierze, ale grasujące nocą szakale ciągle im towarzyszą.

Oz opowiada więc o ludziach, którzy walczą o swoje miejsce na ukochanej, surowej ziemi. Zwraca też uwagę na relację swój-obcy. Podobne uczucia w mieszkańcach kibucu budzi bowiem nieokiełznana natura i nieznajomi koczownicy. W obu przypadkach bohaterom towarzyszy niepokój, ale i ciekawość, a wszystkie te emocje przedstawione są bardzo wyraźnie. Opis jest niezwykle przekonujący także dlatego, że narrator należy do opisywanej społeczności, jest jednym z mieszkańców i z ich punktu widzenia snuje opowieść.

Co ciekawe, opowiadania Oza nie mają wyraźnie zaznaczonego przebiegu akcji. Właściwie niewiele się w nich dzieje, bo najważniejsze są emocje bohaterów. Autor przedstawia pozornie nieważne epizody z życia kibucu, nie zaznacza żadnej puenty. Czytelnik musi wykonać całą pracę, bo Oz pozostawia mu przyjemność interpretacji i refleksji.

"Tam, gdzie wyją szakale" nie jest więc lekką lekturą, nie da się jej pochłonąć bez zastanowienia. To całkiem przyzwoity debiut, jeśli jednak Komitet Noblowski przeczytałby tylko tę jedną książkę Oza, autor musiałby na Nagrodę jeszcze trochę poczekać.

Amos Oz, Tam, gdzie wyją szakale, Prószyński i S-ka, Warszawa 1998.
ekruda.blogspot.com

"Tam, gdzie wyją szakale" to debiutanckie dzieło Amosa Oza. Jest to zbiór ośmiu opowiadań, połączonych przede wszystkim miejscem akcji. Dla większości tych tekstów tłem jest bowiem kibuc- zbudowany wspólnymi siłami dom, schronienie, ale i miejsce ciężkiej pracy. Mieszkańcy wspólnoty dzielą nie tylko dach nad głową, obowiązki czy jedzenie. Mają też podobne marzenia i...