Książka, która zupełnie mnie zaskoczyła.
Po pierwsze tym, że udało mi się ją znaleźć w naszej bibliotece. Zajrzałam pod literkę „G” w zasadzie pewna, że jej nie będzie, ale nie chciałam potem się zastanawiać, czy może przypadkiem by jej nie było. I była! Wypożyczyłam ją bardziej dla siebie niż dla dziecka.
Gdy spojrzałam na rysunko-kolaże Dave’a McKeana, tak bardzo przywodzące na myśl ilustracje z Sandmana, stwierdziłam, że w żadnym wypadku nie nadają się dla dzieci i że moja E. na pewno nie będzie chciała ich oglądać.
Do tego dochodzi fabuła i klimat książki – dla dzieci dość przerażające. A moja córka jest z gatunku tych, co nie za bardzo lubią się bać.
I tu drugie zaskoczenie – książka okazała się absolutnym strzałem w dziesiątkę! Córka męczy mnie i męża od tygodnia, żebyśmy jej czytali „Wilki w ścianach” po kilka razy dziennie. Poza tym dużo mówi o tej książce. Budujemy właśnie nowy dom i cały czas zapewnia, że ona dopilnuje, żeby panowie murarze nie zamurowali w ścianach żadnych wilków:-).
Tak więc nawet jeśli Wy jako rodzice, podobnie jak ja, stwierdzicie, że dzieciom książka się nie spodoba, nie dajcie się zwieść. Magia wyobraźni Neila Gaimana i jego zdolność do snucia magicznych opowieści najwyraźniej nie pozostają bez wpływu także na najmłodszych. Książkę trudno dostać, ale jeśli Wam się uda – łapcie!.

Więcej moich opinii o książkach znajdziecie tu:

barakudatoja.blogspot.com. Zapraszam!

Książka, która zupełnie mnie zaskoczyła.
Po pierwsze tym, że udało mi się ją znaleźć w naszej bibliotece. Zajrzałam pod literkę „G” w zasadzie pewna, że jej nie będzie, ale nie chciałam potem się zastanawiać, czy może przypadkiem by jej nie było. I była! Wypożyczyłam ją bardziej dla siebie niż dla dziecka.
Gdy spojrzałam na rysunko-kolaże Dave’a McKeana, tak bardzo...