Moje losy zapoznania się z tą książką, były dość dziwne a wszystko zaczęło się w 2005 roku po śmierci papieża, to właśnie wtedy poraz pierwszy usłyszałam o tej książce. Towarzyszyło jej wiele skrajnych emocji od za chwytu po krytykę, no bo jak to duchowny wypowiada się w sprawach o których nie ma pojęcia. Tak czy siak chciałam wiedzieć co jest w tej książce a wszystko tylko podsycalo moją ciekawość, choć miałam wtedy 13 lat i o sprawach damsko-meskich wiedziałam tyle co nic.
W końcu zaniechalam temu i pozwiolilam sobie o książce zapomnieć, bo nie czułam się gotowa na filozoficzne wywody i tak się składał mój los, że pozwolilam sobie na przeczytanie jej w zeszlym roku.
Muszę powiedzieć, że jestem bardzo mile zaskoczona tym dziełem, spodziewałam się trudnej, ni do przebrniecia naukowo-filozoficzno-teologicznej rozprawy a tym czasem książka okazała się możliwa do zrozumienia przez zwykłego smiertelnika.Jest to oczywiście solidne kompedium wiedzy na temat wiary, godności człowieka, miłości i odpowiedzialności, które skłania do głębokich reflekcji, ale nie powoduje, że od nadmiaru informacji bolą zwoje mózgowe:-)
Co więcej, aytor zdawał się niesłychanie w czuwać w stany świadomości kobiy i mężczyzny, rozumiał je i łączył w jedność dając do zrozumienia, że najważniejsze nie jest moje ja ale dobro dla drugiej osoby, partnera o czym ludzie w dzisiejszym świecie niestety zapominają. Godna polecenia i zawsze aktualna ze względu na treść.

Moje losy zapoznania się z tą książką, były dość dziwne a wszystko zaczęło się w 2005 roku po śmierci papieża, to właśnie wtedy poraz pierwszy usłyszałam o tej książce. Towarzyszyło jej wiele skrajnych emocji od za chwytu po krytykę, no bo jak to duchowny wypowiada się w sprawach o których nie ma pojęcia. Tak czy siak chciałam wiedzieć co jest w tej książce a wszystko tylko...