Ta książka opowiada o niezdrowych relacjach między rodzicem a dzieckiem. Depresja poporodowa, odbieranie dziecka jako wroga i inne sposoby reagowania rodzica mogą wpływać na kształtowanie się myślenia dziecka o sobie samym. A przede wszystkim - swojej skuteczności w interakcji (skoro ja gaworzę, macham rękami, a mama i tak ma kamienną twarz, to znaczy że nic ode mnie nie zależy...).

Wartościowa dla każdego przyszłego rodzica, dla dziecka swoich rodziców również - książka uświadamia jaką siłę w kształtowaniu osobowości ma pierwsza interakcja i jak te pierwsze kontakty wpływają na każdy następny, ale też... jak możemy nad nimi pracować. Pomaga zrozumieć siebie i... te małe wrzeszczące niemowlaki walczące dostępnymi im środkami o uwagę rodzica.

Mam czasami wrażenie, że wiedza zawarta w tej książce ma znamiona wiedzy tajemnej. Bo nauka mówi jedno, a w społeczeństwie funkcjonuje zupełnie coś innego. Co najlepsze - historie w tej książce mówią o problemach z interakcjami z niemowlęciem powodującymi przeróżne zaburzenia w wieku późniejszym - a inne postępowanie zdawałoby się tak łatwe.

Dlatego warto posiąść tę wiedzę i nie popełnić błędów rodziców z tej książki. Można też dowiedzieć się kiedy warto a nawet trzeba odezwać się do terapeuty.

Mimo determinizmu różnych wydarzeń z życia dzieci przedstawionych w książce autor podkreśla, że ilość czynników chroniących, własnego sposobu bycia danej jednostki i zwykłej pracy nadaje osobie unikalny charakter i pozwala nieraz zaprzeczyć wszystkim początkowym diagnozom.

Ale... warto przekonać się na czym ta wiedza polega ;)

Ta książka opowiada o niezdrowych relacjach między rodzicem a dzieckiem. Depresja poporodowa, odbieranie dziecka jako wroga i inne sposoby reagowania rodzica mogą wpływać na kształtowanie się myślenia dziecka o sobie samym. A przede wszystkim - swojej skuteczności w interakcji (skoro ja gaworzę, macham rękami, a mama i tak ma kamienną twarz, to znaczy że nic ode mnie nie...