Należę do pokolenia wychowanego na serii Nienackiego o przygodach Pana Samochodzika, kiedy więc trafiła mi się za niewielkie pieniądze książka Arkadiusza Niemirskiego, reklamowanego jako kontynuator tej serii to długo się nie wahałam i kupiłam. A ponieważ właśnie zaczęłam urlop - co nastawiło mnie bardzo pozytywnie do świata - przeczytałam "Bożka templariuszy" raczej z pobłażliwym rozbawieniem niż z irytacją, która by mnie pewnie ogarnęła "w innych okolicznościach przyrody".

Fabuła książki wtórna, akcję można streścić w sposób: złapali go- uciekł - złapali go -uciekł... Autor w ciekawy sposób podchodzi do zasad polskiej gramatyki np. używa na zmianę formy "land roveru" i "land rovera", za to z uporem maniaka odmienia nazwę miejscowości Wolbórz -"Wolbórza". Zaś sformułowanie "okrągły ślad w kształcie koła" (str.334) ubawiło mnie niemal do łez :).

Podsumowując - nie żałuję czasu poświęconego na lekturę, bo przeniosła mnie w klimat wakacji z dzieciństwa. I to, niestety, jedyna korzyść wynikająca z przeczytania tej książki.

Należę do pokolenia wychowanego na serii Nienackiego o przygodach Pana Samochodzika, kiedy więc trafiła mi się za niewielkie pieniądze książka Arkadiusza Niemirskiego, reklamowanego jako kontynuator tej serii to długo się nie wahałam i kupiłam. A ponieważ właśnie zaczęłam urlop - co nastawiło mnie bardzo pozytywnie do świata - przeczytałam "Bożka templariuszy" raczej z...