Najnowsze artykuły
- ArtykułyTu streszczenia nie wystarczą. Sprawdź swoją znajomość lektur [QUIZ]Konrad Wrzesiński13
- ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać347
- Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz1
- Artykuły„Piszę to, co sama bym przeczytała”: wywiad z Mags GreenSonia Miniewicz1
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Michał Wojciechowicz
1
6,3/10
Pisze książki: literatura piękna
Michał Wojciechowicz "Pistolet" (ur. 1964) - pisarz, działacz antykomunistyczny, szczęśliwy człowiek wielu zawodów. W 1979 wstąpił do Ruchu Młodej Polski Aleksandra Halla, kolportował i drukował ulotki. W 1980 uczestniczył w strajku w Stoczni Gdańskiej. W 1981 po internowaniu matki założył Ruch Oporu Młodych. Jej członkami byli licealiści. Aresztowany trafił na pół roku do więzienia jako najmłodszy więzień stanu wojennego. Po wypuszczeniu na wolność dalej działał w konspiracji. W 1987 wyemigrował do USA. Tam m.in. pracował jako rybak, kierowca, prowadził galerię sztuki. W 1992 powrócił do Polski. Zajął się zarządzaniem własnym biznesem. Jako pisarz zadebiutował na wpół autobiograficzną powieścią "Cypel Story" (2001). Jego internetowy blog "Życie podziemne mężczyzn" publikowany pod pseudonimem Michał W. Pistolet, zyskał dużą popularność i w 2003 ukazał się w formie książkowej. - tekst z okładki książki "Słodka Polsko"
6,3/10średnia ocena książek autora
38 przeczytało książki autora
28 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Słodka Polsko Michał Wojciechowicz
6,3
Mam problem. Książka zalatuje autobiografią patrząc na życiorys autora ale on sam zarzeka się, że takową nie jest. Pierwsze momenty gdy żali się, opowiada jak rozpoznać Polaka w USA zalatują mi filmem "Szczęśliwego Nowego Jorku" i monologiem Lindy. Potem już opowieść o życiu i litania pod koniec. No i ta "litania". Spłaszcza tekst, podsumowuje, wali w pysk truizmami jak powinno być w kraju (a w domyśle jak nie jest) ale to dobrze. Przez to książka nabiera wyrazu, w końcu WIADOMO O CO MU DO CHOLERY CHODZI.
Ocena bardzo dobra nie jest tu przesadą. To gorzka opowieść o życiu, przekłamaniach i walce z własną naiwnością oraz ironią losu. O tym, że nie powinno się rezygnować z tego co się kocha na rzecz wyższych idei. Można realizować jedno i drugie w tym samym czasie. Daje do myślenia. Pozwala poznać choć trochę realiów życia w PRLu. Może przeczytam jeszcze raz.