Najlepsza książka z całego cyklu, jak poprzednie części się komuś spodobały, to ta też powinna. Narracja jest tak jak poprzednio bardzo rozbudowana, tym razem nawet bardziej, moim zdaniem mocno uatrakcyjnia to czytania, bo fabułą jest rozbita na kilka powoli splatających się wątków, jak zawsze Reynolds zawarł w niej wiele ciekawych pomysłów, trochę tajemnicy, klimatu tego uniwersum i trochę akcji.
Jak bystrze zauważył(a) fijau, twórca zostawił nam tutaj wiele niedomówień i tajemnicze, dość rozbudowane zakończenie, trochę takie niepełne. Nie wynika to jednak z tego że nie chciało mu się zamykać zawartych wątków, bo był leniwy, albo nie umiał, tylko z tego że po pierwsze to wszystko zostało wyjaśnione jeszcze przed wydaniem tej części w opowiadaniu Północ Galaktyki (ostatnim ze zbioru o tym samym tytule), które jest takim szkicem całego uniwersum, stworzonym i wydanym jeszcze przed główną sagą. Po drugie, to element stylu autora, jak ktoś przeczyta także dodatkowe książki z tego świata, to zrozumie, że większość wątków pobocznych, które często zostały tylko raz lub dwa wspomnienie, takich jak np. Lascail i eksperyment 80, były bardziej wyeksploatowane, po prostu autor nie przekazywał wszystkiego w prost jak dla małego dziecka, tylko to dawkował, robiąc sobie pole pod nowe fabuły. Po trzecie Świat przedstawiony w książce jest strasznie wielki i rozbudowany, co jest powiązane z powodem drugim.

Najlepsza książka z całego cyklu, jak poprzednie części się komuś spodobały, to ta też powinna. Narracja jest tak jak poprzednio bardzo rozbudowana, tym razem nawet bardziej, moim zdaniem mocno uatrakcyjnia to czytania, bo fabułą jest rozbita na kilka powoli splatających się wątków, jak zawsze Reynolds zawarł w niej wiele ciekawych pomysłów, trochę tajemnicy, klimatu tego...