Obecnie panuje „moda” na książki o tematyce dotyczącej wampirów, wilkołaków oraz innych postaci rodem z dawnych legend i podań. Na rynku szybko zaczęły pojawiać się dzieła, w których aż roi się od postaci fantastycznych. Niestety większość z nich powstała głównie w celu zarobkowym, bez dbałości o styl i treść. Recenzowana przeze mnie książka pt. „Wampy” należy właśnie do tej kategorii.
Fabuła jest niezwykle uboga. Właściwie głównym wątkiem jest jedynie konflikt między Lilith i Cally. Dla urozmaicenia autorka dodała mnóstwo opisów dotyczących życia bohaterek oraz ubioru Lilith i wymienianiu marek słynnych projektantów, u których się ubiera, co staje się bardzo monotonne, a miejscami wręcz irytujące. Postacie nie są zbyt oryginalne. Ma się wrażenie, że różni ich jedynie wygląd, zwłaszcza jeśli chodzi o znajomych Lilith. Mimo to świat przedstawiony przez panią Collins mógłby być nawet interesujący. Podział na Starą i Nową Krew, rozbudowana legenda dotycząca pojawienia się ich na świecie czy ciekawe zwyczaje wampirów. Niestety nie zostało to odpowiednio wykorzystane.
Książka jest napisana przystępnym językiem, skierowanym do niewymagających czytelników. Częsta zmiana perspektywy wprowadza nieco chaosu. Osobiście jestem rozczarowana tą książką. Odniosłam wrażenie, że została ona napisana na siłę, tylko i wyłącznie po to, by przynosiła dochody. Sądzę jednak, że młode osoby, które podążają za „modą” i uwielbiają wszystko o wampirach, co im wpadnie w ręce, poczują się usatysfakcjonowane, a nawet zachwycone.

Obecnie panuje „moda” na książki o tematyce dotyczącej wampirów, wilkołaków oraz innych postaci rodem z dawnych legend i podań. Na rynku szybko zaczęły pojawiać się dzieła, w których aż roi się od postaci fantastycznych. Niestety większość z nich powstała głównie w celu zarobkowym, bez dbałości o styl i treść. Recenzowana przeze mnie książka pt. „Wampy” należy właśnie do...