"Wielka wędrówka", jak już sugeruje nam tytuł, opowiada o dalszej wędrówce Ayli i Jondalara do rodzinnej krainy mężczyzny. Na szczęście fabuła wzbogaci się o kilka ciekawych wydarzeń, więc nie umrzemy z nudów. I konarów jakby mniej, może się Jondalar bał, że mu to i owo odmarznie na tym lodowcu.

Nasi dzielni i jurni główni bohaterowie natkną się w tej części na mniej przyjaźnie nastawionych ludzi. W końcu jakaś odmiana, te wszystkie sympatyczne twarze już mi się opatrzyły. To nie jedyna przygoda, która czeka ich w drodze do lodowca, ale po co zdradzać wszystkie szczegóły, powiem tylko, że w porównaniu do "Rzeki powrotu" ta część nie była już aż tak irytująca.

Autorka jednak i tak momentami potrafiła doprowadzić mnie do stanu, w którym mogłam tylko wywracać oczami, oto jeden z moich "ulubionych" fragmentów:
"Ayla wyszła, a Jondalar poczuł silną potrzebę oddania moczu. Szybko naciągnął tunikę przez głowę i także wyszedł. Kiedy trzymał swój członek i obserwował żółty łuk płynu o ostrym zapachu, zastanawiał się, czy Noria miała to dziecko, które zapowiedziała Haduma, oraz czy organ, który właśnie obejmował, był za to odpowiedzialny".

Czy naprawdę musiałam dowiedzieć się o czym tak intensywnie rozmyślał Jondalar w trakcie wykonywania fizjologicznych czynności? Osobiście uważam, że takie informacje (co gorsza okraszone dość szczegółowymi opisami) są mi zupełnie zbędne. Ale może ja zbyt wrażliwa jestem, taki francuski kotek.

"Wielka wędrówka", jak już sugeruje nam tytuł, opowiada o dalszej wędrówce Ayli i Jondalara do rodzinnej krainy mężczyzny. Na szczęście fabuła wzbogaci się o kilka ciekawych wydarzeń, więc nie umrzemy z nudów. I konarów jakby mniej, może się Jondalar bał, że mu to i owo odmarznie na tym lodowcu.

Nasi dzielni i jurni główni bohaterowie natkną się w tej części na mniej...