Córka kawowego barona zakochana w dziennikarzu, zwolenniku zniesienia niewolnictwa. Zaczyna się jak typowa powieść o zakazanej miłości. Możemy spodziewać się, że Vitória i Leon będą stawiać czoła przeszkodom - dzielącym ich różnicom społecznym, aby na końcu być razem. Jednak powieść toczy się inaczej. Jedna niewyjaśniona historia stawia między nimi mur, zmienia ich uczucia i więzi w klatce nieudanego małżeństwa.
Poza głównymi bohaterami autorka wykreowała wiele postaci, które reprezentują inne poziomy społeczne oraz mają różne poglądy polityczne. Oczywiście ich losy przeplatają się spójnie na stronach powieści.
Gościmy w Brazylii końca XIX wieku. Seniorzy, wykorzystują niewolniczą siłę roboczą do utrzymania swoich bogactw na rozległych plantacjach. Poznajemy wytworny styl życia fazenderów, ale także losy ich niewolników.
Jesteśmy świadkami zniesienia niewolnictwa i co za tym idzie zmian w poziomie życia wszystkich klas społecznych. Plantacje bez sił roboczych upadają, bogaci panowie tracą majątki, a nierzadko również dobre imię. Niewolnicy, odzyskujący wolność nie zawsze potrafią odnaleźć się w nieznanej im sytuacji.
Kiedy pierwszy raz czytałam książkę byłam nią zachwycona. Teraz po 10 latach wróciłam do niej i nadal twierdzę, że jest to dobra książka warta przeczytania.

Córka kawowego barona zakochana w dziennikarzu, zwolenniku zniesienia niewolnictwa. Zaczyna się jak typowa powieść o zakazanej miłości. Możemy spodziewać się, że Vitória i Leon będą stawiać czoła przeszkodom - dzielącym ich różnicom społecznym, aby na końcu być razem. Jednak powieść toczy się inaczej. Jedna niewyjaśniona historia stawia między nimi mur, zmienia ich uczucia...