"Rebelia". Sam tytuł mocno działa na wyobraźnię. Obiecuje i zachęca. Tak samo opis. Szkockie powstanie, niespokojne czasy, a w tym wszystkim dwójka ludzi, zdawałoby się z dwóch zupełnie różnych światów, których połączy wielkie uczucie. Brzmi świetnie, ale niestety (piszę to z wielką przykrością), przy czytaniu wszystko jakoś się rozmywa.
Jest poprawnie, ale dla mnie to zdecydowanie za mało, tym bardziej, że Roberts mnie przyzwyczaiła do czegoś innego.
Serena i Brigham nie do końca mnie do siebie przekonują. I to jest chyba główny problem, jeśli chodzi o mój odbiór "Rebelii". Były momenty lepsze, kiedy wydawało się, że już załapałam rytm i będzie już tak do końca, ale to nagle znikało i znów robiło się mdło. Cały czas miałam wrażenie, że mogłoby być o wiele lepiej, gdyby autorka troszkę bardziej się postarała. Bo przecież potrafi…
A w tej historii jest duży potencjał. Powstanie szkockie, czasy niepokoju, niepewności jutra. Nie mogłam się powstrzymać od porównań z Gabaldon i jej "Obcą", niestety. Krwawa bitwa po Culloden i jej późniejsze konsekwencje. Moje myśli wciąż odbijały w stronę Jamiego i Claire, co dobitnie pokazuje na czyją korzyść wypadały te porównania.

Jednak, żeby nie było tak do końca na 'nie', pojawiło się też kilka plusów, dzięki, którym stwierdzam, że "Rebelia" nie była stratą czasu. Brakowało mi na pewno emocji, nie zżyłam się z bohaterami tak jakbym sobie życzyła. Ale cieszę się mimo wszystko, że miałam okazję poznać rodzinę MacGregorów, którzy są cudownie zjednoczeni, wielobarwni i spójni. Poza tym wystąpiło też dość dużo akcentów humorystycznych, które 'osładzały' mi ten wspomniany brak emocji ;)

"Rebelia". Sam tytuł mocno działa na wyobraźnię. Obiecuje i zachęca. Tak samo opis. Szkockie powstanie, niespokojne czasy, a w tym wszystkim dwójka ludzi, zdawałoby się z dwóch zupełnie różnych światów, których połączy wielkie uczucie. Brzmi świetnie, ale niestety (piszę to z wielką przykrością), przy czytaniu wszystko jakoś się rozmywa.
Jest poprawnie, ale dla mnie to...