Wczoraj w nocy skonczylam czytac "Kosoglosa" i musze przyznac ze jescze jakis czas mialam problem z zasnieciem. Kazda strona tej ksiazki zaskakiwala mnie jeszcze bardziej niz poprzednia, nawet nie probowalam wyobrazic sobie jak to sie zakonczy. Kiedy myslalam ze autorka nie moze uraczyc mnie juz wiekszym koszmarem, pojawial sie kolejny, ktory przycmil to co juz sie wydazylo. Kiedy czlowiek czyta taka ksiazke mysli sobie ze to tylko absurdalnie brutalna fikcja, bo przeciez jak moglibysmy zrobic komus innemu cos takiego, to sie nam przeciez nie miesci w glowie, ale potem wystarczy cofnac sie choc troche w przeszlosc, nie trzeba szukac daleko... II Wojna swiatowa i holokaust i odrazu wlosy zaczynaja jezyc sie na glowie, bo okazuje sie ze to wszystko o czmy wlasnie czytamy jak najbadziej mogloby sie wydazyc, bo my ludzie NIESTEY jestesmy zdolni do wszytskiego. Moze to troche pesymistyczna refleksja dotyczaca tej ksiazki, ale w zasadzie po przeczytaniu calej trylogii, w czlowieku jednak zostaje slad. Obok takiej ksiazki nie mozna przejsc obojetnie. Zachecam wszytskich do jej przecztania i zadumania sie nad jej przekazem.

Wczoraj w nocy skonczylam czytac "Kosoglosa" i musze przyznac ze jescze jakis czas mialam problem z zasnieciem. Kazda strona tej ksiazki zaskakiwala mnie jeszcze bardziej niz poprzednia, nawet nie probowalam wyobrazic sobie jak to sie zakonczy. Kiedy myslalam ze autorka nie moze uraczyc mnie juz wiekszym koszmarem, pojawial sie kolejny, ktory przycmil to co juz sie...