Jan Grzegorczyk znany jest szerokiemu kręgowi odbiorców głównie jako autor trylogii opowiadającej przygody Księdza Grossera. Tymczasem chciałabym zarekomendować inne dzieło tego autora pt. „Pieśń Słoneczna Róży Bluszcz”, które nie powinno zostać przeoczone przez żadnego miłośnika.
Jest to de facto zbiór opowiadań o wewnętrznej, duchowej przemianie, o moralnym odrodzeniu, które stanowi element łączący wszystkie pojawiające się w dziele postaci. Za sprawą bohaterów autor dokonuje niezwykłego połączenia sfery sacrum i profanum – ludzie podążający do wieczności zanurzeni są dogłębnie w szarej codzienności, często pogmatwanej, trudnej i grzesznej. Są to wieczni wędrowcy poszukujący swojej drogi, cierpiący, zagubieni, Tacy jak każdy z nas. We właściwy dla siebie sposób w ich losy autor wplata postać jakiegoś świętego. Są obecni gdzieś na drugim planie, w jakimś przedmiocie lub wspomnieniu, rozmowie, stanowiąc klucz interpretacyjny dla ludzkiej egzystencji. Pojawia się w jednym z opowiadań listonosz, który odwiedzając często bardzo samotnych czy schorowanych ludzi, swoim codziennym słowem, gestem, zainteresowaniem, niczym św. Weronika odciska w swojej trosce ich zmęczone życiem i bólem twarze, a także postać pisarza, który za wstawiennictwem świętej Teresy, modli się o czystość i światło życia dla swojej czytelniczki Izabeli. Wiele ludzkich problemów, wiele grzechów ludzkiej natury mieści się w tej prozie, od najbardziej materialnych („Kolczyki”) po ostateczne.
Choć autor porusza się w kontekście nauki chrześcijańskiej, porusza tematy związane z teologią, to dzieło ma wymiar stricte uniwersalny. Te opowiadania to małe, piękne parabole o tym, jakie piekło na ziemi potrafi sobie zgotować każdy z nas. Pokazują, że granica między żyjącymi grzesznikami a świętymi w niebie nie jest lub nie musi przynajmniej być tak wyraźna, że każdy z nas może dojść do wieczność, że każdy na to zasługuje, tylko nie może tracić nadziei.

Jan Grzegorczyk znany jest szerokiemu kręgowi odbiorców głównie jako autor trylogii opowiadającej przygody Księdza Grossera. Tymczasem chciałabym zarekomendować inne dzieło tego autora pt. „Pieśń Słoneczna Róży Bluszcz”, które nie powinno zostać przeoczone przez żadnego miłośnika.
Jest to de facto zbiór opowiadań o wewnętrznej, duchowej przemianie, o moralnym odrodzeniu,...