Wszystko, co wiąże się z Gutenbergiem oraz historią druku, wzbudza moje zainteresowanie, więc kiedy wpadła mi w ręce powieść Christopha Borna, musiałam ją przeczytać niemalże natychmiast, tym bardziej że kusiła dodatkowo notka biograficzna na okładce. Autor bowiem studiował w Moguncji, napisał też pracę doktorską na temat wczesnych druków Biblii. Zapowiadało się więc ciekawie, ale niestety powieść mnie rozczarowała.
Pierwsza rzecz, która mnie zaskoczyła, to kompletnie niepasujący do całości tytuł. Gutenberg w powieści jest postacią drugoplanową. Pojawia się w dodatku mniej więcej w połowie książki. Nie wiem, co miało oznaczać jego „piekło”. Głównym bohaterem utworu jest młody sędzia, który prowadzi śledztwo na temat zabójstwa pewnej dziewczyny. Pomaga mu siostra zamordowanej – nauczycielka. Zresztą postać kompletnie nieprzekonująca.
Akcja powieści rozgrywa się w 1454 roku, ale nie czułam klimatu średniowiecza. Autor nie oddał tego ani w języku, ani w kolorycie lokalnym. Pomysł świetny na umieszczenie akcji kryminału w czasach Gutenberga, ale wykonanie kiepskie. Czarna sztuka pojawia się tutaj na marginesie zdarzeń, a najważniejszy chyba staje się wątek romansowy.
Język utworu jest prosty, książkę czyta się łatwo i szybko, ale nie udało się Bornowi stworzyć odpowiedniego dla kryminału napięcia. Szkoda.

Wszystko, co wiąże się z Gutenbergiem oraz historią druku, wzbudza moje zainteresowanie, więc kiedy wpadła mi w ręce powieść Christopha Borna, musiałam ją przeczytać niemalże natychmiast, tym bardziej że kusiła dodatkowo notka biograficzna na okładce. Autor bowiem studiował w Moguncji, napisał też pracę doktorską na temat wczesnych druków Biblii. Zapowiadało się więc...