Marta
„Lepszy od Małego Księcia, bo pojawiło się poczucie humoru ;) Ale nadal bez zachwytu.”
Dokładnie, jak to mówią.
Chyba można to nazwać parodią, jakby trochę lepszą od oryginału. Rysunki też lepsze.
Miejscami zabawne, choć więcej zapowiada, niż przynosi.
„Statystyk, szczęśliwy, że ma tak uważne audytorium, ciągnął żwawo swój wykład, nie zapominając wszakże ani na chwilę o zaspokojeniu apetytu upiornej maszyny. (...)
- Dzięki statystyce możemy wszystko przewidzieć i wszystkiemu zaradzić. A jaki to problem?
- Mam nieco kłopotliwego tygrysa, którego chciałbym się pozbyć.
- Tygrysa? Tylko jednego?
- Tak.
- To mało. Trzeba by ich więcej.
- Mam tylko jednego, a i tego mi za dużo.”
czy
„Najpierw musisz wypełnić formularz AZ270350 bis w trzech egzemplarzach i przesłać jedną kopię do Rady Administracyjnej, drugą do Wydziału Spraw Spornych, trzecią do Ośrodka Odpowiedzialności...”
Jakby połączenie „12 Prac Asterixa” (choć oczywiście daleko do nich) z „Bajkami Robotów” (choć oczywiście dużo słabsze od Bajek).
Dodaję jedną gwiazdkę w porównaniu z Małym Księciem.

Marta
„Lepszy od Małego Księcia, bo pojawiło się poczucie humoru ;) Ale nadal bez zachwytu.”
Dokładnie, jak to mówią.
Chyba można to nazwać parodią, jakby trochę lepszą od oryginału. Rysunki też lepsze.
Miejscami zabawne, choć więcej zapowiada, niż przynosi.
„Statystyk, szczęśliwy, że ma tak uważne audytorium, ciągnął żwawo swój wykład, nie zapominając wszakże ani na...